Νόρα&Λουκάς - Μια μοιραία συνάντηση.

Σε λίγα λεπτάκια βάζω και το τελευταίο "επεισόδιο" αυτού του σεναρίου μου! Ελπίζω να σας άρεσε μέχρι εδώ και να μην σας έχει κουράσει πολύ!

nora1 έγραψε:Σε λίγα λεπτάκια βάζω και το τελευταίο "επεισόδιο" αυτού του σεναρίου μου! Ελπίζω να σας άρεσε μέχρι εδώ και να μην σας έχει κουράσει πολύ!

Να μας κουρασει? α πα πα, μην το ξαναπεις αυτο, γραφεις ξεχωριστα, και πολυ ομορφα, δεν κουραζεις καθολου, το αντιθετο μας κρατας υπεροχη παρεα... : Και εννοειται, οτι μας αρεσε παρα παρα παρα πολυ!!!

ειρηνη7 έγραψε:

nora1 έγραψε:Σε λίγα λεπτάκια βάζω και το τελευταίο "επεισόδιο" αυτού του σεναρίου μου! Ελπίζω να σας άρεσε μέχρι εδώ και να μην σας έχει κουράσει πολύ!

Να μας κουρασει? α πα πα, μην το ξαναπεις αυτο, γραφεις ξεχωριστα, και πολυ ομορφα, δεν κουραζεις καθολου, το αντιθετο μας κρατας υπεροχη παρεα... : Και εννοειται, οτι μας αρεσε παρα παρα παρα πολυ!!!

Χαίρομαι που δεν σας κούρασα τότε! Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ Ειρηνάκι μου! Πάω να βάλω το τελευταίο!

Πριν αρχίσω, να σας πω πως αυτή η συνέχεια είναι αφιερωμένη σε όλους όσους με στήριξαν σε αυτό το σενάριο, άσχετα αν είναι σε αυτό το φόρουμ ή σε άλλο! Λίγο περισσότερο όμως στην Ειρήνη7 επειδή μ'έχει στηρίξει κει μ'έχει εμψυχώσει πάρα πολύ, αλλά κι επειδή χθες δεν ήταν πολύ καλά! Ελπίζω να σας αρέσει!


Οι μέρες μετά το γάμο της Νόρας και του Λουκά πέρασαν! Η κοιλίτσα της Νόρας μεγάλωνε μέρα με τη μέρα, ώσπου γέννησε τη γλυκιά τους κορούλα! Ο Λουκάς ήταν πανευτυχής!

Για να δούμε λοιπόν σκηνές από το μαιευτήριο!

Χρονικά βρισκόμαστε εκεί όπου η Νόρα έχει γεννήσει και μερικές ώρες μετά της φέρνουν στο δωμάτιο το μωράκι της! Δίπλα της είναι ο Λουκάς, ο οποίος είναι πανευτυχής και κοιτάζει με λατρεία τις δυο μεγάλες του αγάπες!

Ν:Πανέμορφη δεν είναι?
Λ:Ε, αφού μοιάζει τη μαμά της! Ίδια είναι!
Ν:Σιγά ρε Λουκά! Είναι πολύ μικρή ακόμα!
Λ:Εγώ πάντως θέλω να σου μοιάσει απόλυτα!
Ν:Δεν είναι ανάγκη!
Λ:Τι λες ρε τρελή? Εγώ θέλω μια κόρη που να είναι ίδια η μαμά της! Βέβαια, η καθεμία θα είναι ξεχωριστή στην καρδιά μου, αλλά η μία θα μου θυμίζει την άλλη!
Ν:Είσαι πολύ γλυκός!
Λ:Κι εσύ μωρό μου, όπως και η κόρη μας!
Ν: (κοιτάζει γλυκά το μωρό που κρατάει στην αγκαλιά της) Κοίτα την τι ήσυχη που είναι! Ακόμα δεν μπορώ να το συνηδειτοποιήσω πως το πλασματάκι που είχα τόσους μήνες στην κοιλιά μου μπορώ επιτέλους να το κρατάω στην αγκαλιά μου!
Λ:Καλά θα κάνεις να το συνηδειτοποιήσεις όσο είναι καιρός όμως! Σε λίγες μέρες θα γυρίσουμε στο σπίτι όλοι μαζί!
Ν:Αχ ναι! Και μόνο που το σκέφτομαι, ανυπομονώ!
Λ:Κι εγώ! Πάντως μέχρι και στον ύπνο σου μοιάζει! Σαν άγγελος κοιμάται η κουκλίτσα μας!
Ν:Ναι η γλυκιά μου! Υπέροχη είναι!
Λ:Πήρε από τους γονείς της!
Ν:Αμάν βρε Λουκά!
Λ:Την αλήθεια λέω!
Ν:Καλά, καλά! Δεν είναι η ώρα για ν’ασχοληθώ μ’αυτό!
Λ:Έτσι μπράβο! Θαύμασε τη μικρή μας!
Ν:Ό,τι πεις! Δώσ’μου πρώτα ένα φιλάκι! Τόση ώρα έχεις να με φιλήσεις! Νομίζω ότι με τη μικρή εμένα με ξέχασες τελείως!
Λ:Εσένα? Εσένα μωρό μου δεν πρόκειται να σε ξεχάσω ποτέ και με τίποτα! Είσαι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου! Εσύ και η κορούλα μας μου δίνετε δύναμη και κίνητρο για να συνεχίζω κάθε μέρα ό,τι κι αν έχει γίνει!
Ν:Ναι, ε? Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που τ’ακούω όλα αυτά, μιας και νιώθω κι εγώ τα ίδια για σένα! Δώσ’μου όμως εκείνο το φιλάκι που λέγαμε!
Λ: (φιλάει τη Νόρα και μέσα απ’το φιλί του της δείχνει όλη του την αγάπη) Σ’αγαπώ!
Ν:Κι εγώ! Όσο δεν φαντάζεσαι!
Λ:Μωρό μου! (τη φιλάει)
Ν:Αγάπη μου! (φιλί)

Και οι μέρες μέσα στο μαιευτήριο πέρασαν! Πολύ σύντομα έφτασε η στιγμή που η Νόρα και ο Λουκάς έπεστρεψαν στο σπίτι τους με το παιδάκι τους!

Εκεί τους περίμενε μια μεγάλη έκπληξη, καθώς όλη η υπόλοιπη παρέα είχε ετοιμάσει ένα πάρτι για την επιστροφή της Νόρας στο σπίτι και την άφιξη της κόρης τους, χωρίς κανείς τους να ξέρει τίποτα!

Μόλις μπαίνουν μέσα...

Όλοι:Έκπληξη!
Ν:Τι είναι όλα αυτά?
Ε:Έκπληξη Νοράκι για εσένα και τη μπεμπούλα!
Δ:Να σας ζήσει!
Νικ:Άντε, σιδερένια και τυχερή πάντα!
Μ:Και μ’ένα καλό γαμπρό!
Λ:Έχουμε καιρό ακόμη! Άσ’την πρώτα να τη χαρούμε εμείς!
Δ:Καλά σου λέει βρε Μάνο!
Μ:Καλά, μην μου την πέφτετε όλοι μαζί! Άντε, να σας ζήσει!
Δ:Να’ναι πάντα καλά και γερή η μικρή σας!
Ν: (συγκινημένη)Σας ευχαριστούμε πολύ! Πραγματικά με συγκινήσατε! Μα καλά, πώς σας ήρθε να κάνετε κάτι τέτοιο?! Πρέπει να κουραστήκατε πολύ για να το οργανώσετε!
Ε:Ναι, αλλά άξιζε τον κόπο!
Ν:Εσύ Λουκάκο δεν ήξερες τίποτα?
Λ:Όχι! (κοιτώντας με δολοφονικό βλέμμα την παρέα)
Ε:Τώρα γιατί μας κοιτάς έτσι?
Λ:Είναι δυνατόν να οργανώσατε πάρτι για τις δυο γυνάικες της ζωή μου και να μη μ’ενημερώσατε? Ντροπή σας!
Μ:Ντροπή σου, που δεν κατάλαβες ποτέ τι σου’χω δώσει... (τραγουδάει αδιάφορα)
Λ:Μάνο σκάσε!
Μ:Μάλιστα!
Ν:Έλα βρε Λουκά μου, δεν πειράζει! Ήθελαν να μας κάνουν έκπληξη! Δεν είναι όλα υπέροχα όμως?!
Λ:Εννοείται αγάπη μου! Έχουν γούστο σ’αυτά τα θέματα!
Μ:Ευχαριστούμε!
Ε:Έλεος Μάνο!
Μ:Καλά! Σόρρι!
Δ:Ας συνεχίοσυμε το πάρτι μας λοιπόν!
Ν:Ναι! Πρώτα όμως πρέπει να πάω μέσα τη μικρή, μιας και κοιμήθηκε!
Ε:Οκ! Σε περιμένουμε!
Λ:Περίμενε! Έρχομαι κι εγώ!

Το παιδικό δωμάτιο ήταν κάπως έτσι:

Λ:Έλα, βάλ’την στο κρεβατάκι της προσεκτικά!
Ν:Μπορείς να με βοηθήσεις? Φοβάμαι ότι θα την ξυπνήσω!
Λ:Ναι μωράκι μου! Φέρ’την μου! (παίρνει τη μπέμπα στην αγκαλιά του και τη βάζει στο κρεβατάκι της) Ωραία! Πάμε μέσα τώρα ήσυχα!
Ν:Ναι, πάμε!

Φεύγουν και γυρίζουν στο σαλόνι, όπου συνεχίζουν τη γιορτή!

Και κάπως έτσι τα χρόνια πέρασαν! Λίγο καιρό μετά, η Νόρα έμεινε και πάλι έγκυος, αυτή τη φορά σε δίδυμα! Ένα αγοράκι κι ένα ακόμη κοριτσάκι! Και η ευτυχία τους συμπληρώθηκε! Δεν σταμάτησαν ποτέ ν’αγαπάνε ο ένας τον άλλο τόσο πολύ όσο πάντα! Στα παιδιά τους έδιναν αρκετή αγάπη, ώστε κι εκείνα να νιώθουν ασφαλή κι ευτυχισμένα! Και αργότερα τους είπαν και την ιστορία τους, η οποία πραγματικά τους συγκίνησε! Και η ζωή τους συνεχίστηκε ευτυχισμένα κι όμορφα για πάντα!!!!!!!!



Ελπίζω να σας άρεσε η ιστορία μου και να μην ήταν βαρετή!!!

Σε ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου, που μου εφτιαξες την διαθεση και με αυτη τη συνεχεια, ηταν τελεια μοναδικη θεικη φανταστικη, οτι επιθετο και να πω θα ειναι λιγο...Πραγματικα ηταν ενα ξεχωριστο σεναριο, πολυ πολυ τρυφερο γλυκο, ωραιο και το φιναλε, απλα θαυμασιο, και η μπεμπα πανεμορφη...Δεν εχω λογια, πραγματικα ηδη μετα απο αυτο που διαβασα, ειμαι πολυ καλυτερα, σε ευχαριστω πολυ...

ειρηνη7 έγραψε:Σε ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου, που μου εφτιαξες την διαθεση και με αυτη τη συνεχεια, ηταν τελεια μοναδικη θεικη φανταστικη, οτι επιθετο και να πω θα ειναι λιγο...Πραγματικα ηταν ενα ξεχωριστο σεναριο, πολυ πολυ τρυφερο γλυκο, ωραιο και το φιναλε, απλα θαυμασιο, και η μπεμπα πανεμορφη...Δεν εχω λογια, πραγματικα ηδη μετα απο αυτο που διαβασα, ειμαι πολυ καλυτερα, σε ευχαριστω πολυ...

Χαίρομαι πραγματικά πολύ που σου άρεσε η ιστορία μου Ειρήνη μου και που σου άρεσε και το φινάλε! Σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για την υποστήριξή σου! Όσο για την αφιέρωση, τίποτα! Εσύ αν είσαι καλά! Στεναχωρέθηκα όταν έμαθα πως δεν ήσουν και σε πολύ καλή διάθεση κι ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο αγάπη μου!

Αχ αδερφούλα εκπλήκτικό τέλος!Τι γλυκό και πόσο ρομαντικό!Δάκρυσα και συγκινήθηκα πολύ πολύ!Ακόμα να έρθιω στον πλανήτη μας είμαι στα σύννεφα και ονειρεύομαι!Καταβάθος όμως στεναχωριέμαι που τελίωσε αυτό το θεικό σεναριάκι ήταν ένα από τα αγαπημένα μου!Χίλια χίλια μπράβο!

τι γλυκο!

υπέροχο

με κάλυψαν όμως τ παραπάνω σχόλια!δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομε

ΤΕΛΕΙΟ

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!