Απ: Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!!

από nora1 Τετ Μαρ 09, 2011 8:06 pm

Vikoula foka-veneti έγραψε:Αγαπη τελεια η συνεχεια περιμεβ=νω την επομενη αν και ξερω τι θα γινει!

Σ'ευχαριστώ πολύ Βίκυ μου! Εσύ όμως από πού ξέρεις τι θα γίνει???????

από nora1 Τετ Μαρ 09, 2011 8:07 pm

Nikou έγραψε: τέλειο!

Σ'ευχαριστώ πολύ!!!!

από nora1 Τετ Μαρ 09, 2011 11:01 pm

Αυτή η συνέχεια είναι αφιερωμένη στην Ειρήνη7, που είναι άρρωστη κι ελπίζω να γίνει γρήγορα καλά!!!!!! Ειρήνη μου, ελπίζω να σου αρέσει!

Επεισόδιο 10!

Πάμε στο σπίτι της Νόρας, όπου η Νόρα και ο Λουκάς βρίσκονται αγκαλιασμένοι στο κρεβάτι και φιλιούνται!

Ν:Σ’αγαπώ!
Λ:Κι εγώ! Πάρα πάρα πάρα πολύ! (φιλιούνται)

Τότε ακούγεται το κουδούνι που τους διακόπτει!

Λ:Ποιος είναι πάλι βραδιάτικα?
Ν:Δεν ξέρω! Αλλά για να μας χτυπάνε μέσα στο ξημέρωμα, μάλλον κάτι συνέβη!
Λ:Ή ο ταρίφας μου κάνει αντίποινα!
Ν:Έλα ρε Λουκά! Ντύσου και πήγαινε να δεις ποιος είναι!
Λ:Ντύσου εσύ κι έρχομαι!

Τότε ακούγεται και πάλι το κουδούνι!

Λ:Κοίτα τον που είναι κι ανυπόμονος!
Ν:Λουκά τελείωνε!
Λ:Τώρα!

Λίγο πιο μετά, ο Λουκάς ανοίγει την πόρτα και αντικρίζει την Εύα σε άθλια ψυχολογική κατάσταση!

Λ:Εύα?
Ε:Λουκά... Συγγνώμη που ενοχλώ τέτοια ώρα...

Η φωνή της ακούγεται αδύναμη και τα κόκκινα μάτια της προδίδουν πως έκλαιγε.

Λ:Εύα, τι έχεις? Συνέβη κάτι?
Ε:Ναι! Κάτι συνέβη και δεν ήξερα πού αλλού να πάω!

Τότε εμφανίζεται και η Νόρα.

Ν:Μωρό μου ποιος... είναι! (αντικρίζει κι αυτή έκπληκτη την Εύα) Ευάκι, έγινε κάτι?
Λ:Πέρασε μέσα κορίτσι μου και θα μας τα πεις όλα!

Η Εύα περνάει μέσα και κάθεται στον καναπέ.

Ν:Εσύ είσαι παγωμένη! Θέλεις να σου φέρω κάτι ζεστό?
Ε:Όχι Νόρα μου, ευχαριστώ!
Λ:Τι έγινε και είσαι έτσι κι εδώ? Συνέβη κάτι με το Στέφανο?
Ε:Ναι! Έμαθα κάτι που μ’έφερε σε αυτή την κατάσταση!
Ν:Έμαθες? Τι έμαθες? (κοιτώντας με νόημα και φόβο το Λουκά)
Ε:Πως ο Στέφανος είχε σχέση και είναι ερωτευμένος με τη Μελίτα! Εσείς το ξέρατε?
Λ:Δεν έχει σημασία τώρα! Εσύ πώς αισθάνεσαι για όλο αυτό?
Ε:Το ξέρατε έτσι?

Κανείς δεν μιλά!

Ε:Κατάλαβα! Γιατί δεν μου είχατε πει τίποτα?
Ν:Ρε Εύα... Θέλαμε να είσαι χαρούμενη κι ευτυχισμένη για μια φορά. Και ο Στέφανος μας διαβεβαίωσε πως θα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να το καταφέρει αυτό! Ήταν λάθος μας να μη μιλήσουμε, αλλά...
Ε:Κατάλαβα!
Ν:Συγγνώμη ρε Εύα! Δεν ξέρω αν θα καταφέρεις να μας συγχωρέσεις ποτέ...
Ε:Δεν είναι ώρα τώρα γι’αυτά! Καταλαβαίνω γιατί το κάνατε και δεν φταίτε εσείς! Αυτός με παντρεύτηκε, εσείς θέλατε να με προστατέψετε!
Ν:Έπρεπε να σου μιλήσουμε!
Λ:Τέλος πάντων! Αυτά θα τα πούμε άλλη ώρα! Εσύ πώς είσαι τώρα?
Ε:Δεν βλέπετε? Χάλια είμαι! Δεν ξέρω τι να κάνω! Ούτε τη ζωή μου δεν θέλω!
Λ:Αυτό να μην το ξανακούσω! Όλη η ζωή σου είναι μπροστά σου!
Ν:Ναι! Περιμένεις το μωράκι σου τώρα και δεν κάνει να είσαι έτσι! Σκέψου λίγο κι αυτό! (χαϊδεύει την κοιλιά της Εύας)
Ε:Μόνο αυτό σκέφτομαι!
Λ:Εσύ πώς τα έμαθες όλα αυτά? Ο Μάνος σου τα είπε?
Ν:Μ’αρέσει που δεν ήθελε να πούμε εμείς τίποτα και θα προσπαθούσε να μην μάθεις τίποτα!
Ε:Τι? Ο Μάνος ήξερε τα πάντα και μάλιστα είπε κάτι τέτοιο?
Ν:Ναι! Δεν το ήξερες? Ώπα! Περίμενε! Δεν σου μίλησε αυτός?
Ε:Όχι! Ο Στέφανος μου τα είπε όλα!
Λ:Μάλιστα! Δηλαδή ο άλλος όντως κράτησε την υπόσχεσή του!
Ε:Συγγνώμη, τι ακριβώς έχει γίνει με το Μάνο?
Ν:Πάμε μέσα να αλλάξεις, γιατί είσαι μούσκεμα από το χιόνι και θα σου τα πω όλα! Έλα, γιατί πρέπει να ξαπλώσεις και να ξεκουραστείς!
Ε:Δεν μπορώ!
Ν:Πρέπει Εύα μου! Έλα, πάμε!

Η Νόρα πηγαίνει την Εύα στην κρεβατοκάμαρα, της λέει για το τι είχε γίνει με το Μάνο όταν έμαθε για τη σχέση Στέφανου-Μελίτας κι έπειτα τη βάζει να ξαπλώσει και να ξεκουραστεί. Μετά από μια ώρα και κάτι, η Νόρα δεν μπορεί να κοιμηθεί και πηγαίνει στην κουζίνα. Αντικρίζει το Λουκά να κοιτάει έξω από το παράθυρο το χιονισμένο τοπίο και το απαλό χιόνι που συνέχιζε να πέφτει και άγγιζει τη Γη τόσο όμορφα και μαγικά. Τον πλησιάζει αργά και αθόρυβα και τον αγκαλιάζει από τη μέση. Εκείνος ξαφνιάζεται, μιας και δεν την είχε καταλάβει, αλλά τα χέρια της πάνω του του δημιουργούν μια υπέροχη αίσθηση! Γυρίζει προς το μέρος της και τη βάζει στην αγκαλιά του.

Λ:Δεν κοιμήθηκες ακόμη?
Ν:Δεν μπορούσα και ήρθα να πιω λίγο νερό. Εσύ? Γιατί δεν κοιμάσαι?
Λ:Ρωτάς αν μπορώ να κοιμηθώ μακριά σου?

Η Νόρα χαμογελάει αχνά και τον φιλάει απαλά στα χείλη. Εκείνος τη σφίγγει περισσότερο στην αγκαλιά του.

Λ:Η Εύα πώς είναι?
Ν:Χάλια! Ευτυχώς κατάφερα να την κάνω να κοιμηθεί και να ξεκουραστεί λιγάκι! Εσύ όμως τι κάνεις εδώ στο παράθυρο? Τι σκέφτεσαι?
Λ:Κοιτούσα το χιόνι! Θυμάσαι εκείνη τη μέρα που χιόνιζε κι εσύ ήσουν στο σπίτι μου?
Ν:Κι έμεινα εκεί, επειδή δεν με άφησες να φύγω!
Λ:Αφού οι δρόμοι είχαν παγώσει! Φοβόμουν να σε αφήσω να φύγεις! Ήσουν και άρρωστη!
Ν:Ναι, θυμάμαι!

Flashback εκείνης την νύχτας...

Έξω χιονίζει. Η Νόρα βρίσκεται στο σπίτι του Λουκά. Δεν την αφήνει να φύγει, διότι φοβάται για την ασφάλειά της, μιας και ο δρόμος είναι παγωμένος από το χιόνι. Έτσι, τη νύχτα θα μείνει μαζί του. Έχουν πιάσει έναν καναπέ ο καθένας, μιας και ο Λουκάς ήθελε να είναι κοντά της. Δεν είναι και πολύ καλά. Είναι λίγο άρρωστη. Δεν έχει ύπνο όμως εκείνο το βράδυ. Έτσι, σηκώνεται και πηγαίνει δίπλα από το παράθυρο για να δει το χιόνι. Πάντα την μάγευε αυτή η εικόνα. Από τότε που ήταν μικρό παιδί! Κάποια στιγμή, ο Λουκάς ανοίγει τα μάτια του, αλλά δεν βλέπει τη Νόρα στον καναπέ, όπως περίμενε. Σηκώνεται και την αντικρίζει δίπλα από το παράθυρο. Πηγαίνει κοντά της, την αγκαλιάζει και τη χαϊδεύει στα μαλλιά.

Λ:Γιατί δεν κοιμάσαι Νοράκι?
Ν:Δεν νύσταζα και είπα να χαζέψω το χιόνι!
Λ:Κατάλαβα! Πώς είσαι?
Ν:Μια χαρά! Μόνο ο λαιμός μου με πονάει λίγο!
Λ:Μάλιστα! Έλα να ξαπλώσεις τώρα όμως!
Ν:Μα δεν νυστάζω! Πάμε να παίξουμε χιονοπόλεμο?
Λ:Τι λες ρε τρελή? Έξω η θερμοκρασία είναι 6 βαθμοί τουλάχιστον κάτω από το 0 και χιονίζει!
Ν:Ε, και? Φοβάσαι μην κρυώσεις?
Λ:Φοβάμαι πως θ’αρρωστήσεις εσύ χειρότερα με τις τρελές ιδέες σου!
Ν:Ε, σιγά! Έτσι κι αλλιώς, ήδη είμαι άρρωστη! Έλα, πάμε! Σε παρακαλώ!
Λ:Νόρα, σοβαρέψου!
Ν:Έλα Λουκάκο!
Λ:Αύριο το πρωί!
Ν:Θα λιώσει το χιόνι μέχρι να ξυπνήσεις!
Λ:Νόρα!
Ν:Εγώ πάω μόνη μου!

Η Νόρα κάνει να φύγει, αλλά ο Λουκάς τη σταματάει!

Λ:Περίμενε ρε τρελή, πού πας? Τουλάχιστον να έρθω κι εγώ, αν είναι να πας οπωσδήποτε!

Τέλος flashback…

Ν:Μια χαρά πέρασες πάντως! Οι ιδέες μου δεν είναι και για κλάματα τελικά!
Λ:Ναι, περάσαμε υπέροχα και την άλλη μέρα ήμασταν και οι δυο στο κρεβάτι με πυρετό!
Ν: (γελάει) Ναι! Μας έπαιρνε τηλέφωνο η Δάφνη και όταν επιτέλους το σηκώσαμε, τρόμαξε που μας άκουσε χάλια κι έτρεξε να έρθει!
Λ:Και μας βρήκε με πυρετό!
Ν:Και μας έβαλε και τους δυο στο κρεβάτι!
Λ:Τι είχε περάσει κι αυτή μ’εμάς!

Γελάνε και οι δυο και μετά φιλιούνται.

Ν:Να κοιμηθώ μαζί σου απόψε?
Λ:Στον καναπέ? Θα πιαστείς αγάπη μου!
Ν:Έλα! Δεν θέλω να κοιμηθώ με την Εύα! Θέλω να είμαι στην αγκαλιά σου!
Λ:Άντε, έλα τότε!
Ν:Τέλεια!

Ξαπλώνουν μαζί στον καναπέ και κοιμούνται εκεί, μαζί!

Τι θα γίνει την επόμενη μέρα???

από **Nikou** Τετ Μαρ 09, 2011 11:56 pm

αχ....θέλω συνέχεια γρήγορα!!!

από **EtheLaKi AgaPaei MaRaKi** Πεμ Μαρ 10, 2011 12:24 am

ΘΕΙΚΟ συνέχεια γρήγορα!

από nora1 Πεμ Μαρ 10, 2011 12:31 am

Χαίροιμαι που σας άρεσε! Θα προσπαθήσω να συνεχίσω σύντομα!

από ΑΝΝΑ Πεμ Μαρ 10, 2011 12:49 am

νορακι μου συγνωμη που αργησα να συνεχισω!!τελειο τελειο απλα!

από nora1 Πεμ Μαρ 10, 2011 12:53 am

ΑΝΝΑ έγραψε:νορακι μου συγνωμη που αργησα να συνεχισω!!τελειο τελειο απλα!

Σιγά που άργησες βρε! Πριν λίγο το πόσταρα! Χαίρομαι που σου άρεσε Άννα μου!

από nora1 Δευ Μαρ 14, 2011 1:13 am

Επεισόδιο 11!

Η επόμενη μέρα ξήμερωσε! Άραγε τι επιφυλλάσσει? Πολλά και διάφορα για όλους!

Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως!

Πάμε στο σπίτι Νόρας-Λουκά!

Είναι νωρίς το πρωί. Η Νόρα ξυπνάει στην αγκαλιά του Λουκά. Βρίσκονται στον καναπέ. Αυτό της κάνει εντύπωση. Μέχρι που θυμάται όλα όσα έγιναν το προηγούμενο βράδυ. Έξω συνεχίζει να χιονίζει. Σηκώνεται και πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να δει πώς είναι η Εύα. Συνεχίζει να κοιμάται, αν και φαίνεται πως είναι ανήσυχη. «Λογικό μετά απ’όλα όσα πέρασε», σκέφτεται.
Κατευθύνεται προς την κουζίνα και πάλι. Ετοιμάζει την καφετιέρα και πάει να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό της για να ξυπνήσει. Όταν γυρίζει από το μπάνιο, βλέπει το Λουκά να έχει ήδη ξυπνήσει και να βάζει καφέ και για τους δυο.

Ν:Μωρό μου, ξύπνησες?
Λ:Ναι!
Ν:Γιατί από τόσο νωρίς?
Λ:Ε, δεν μπορούσα να κοιμηθώ χωρίς εσένα!

Η Νόρα του χαμογελάει και τον φιλάει απαλά στα χείλη.

Λ:Ετοιμάζω πρωινό!
Ν:Καλά κάνεις, γιατί σε λίγο θα σηκωθεί και η Εύα! Να βρει κάτι να φάει!
Λ:Ναι, δίκιο έχεις! Τι θα κάνουμε με αυτό το θέμα?
Ν:Πραγματικά, δεν έχω ιδέα! Προς το παρόν, πρέπει να είμαστε δίπλα της και να τη στηρίξουμε! Αφού δεν μας έκανε πέρα, μας δίνεται η ευκαιρία να τη βοηθήσουμε και πρέπει να το κάνουμε!
Λ:Ναι, αλλά πώς?
Ν:Όπως μπορούμε! Πρέπει να καταλάβει πως ό,τι έγινε είναι για το καλό της! Το ξέρει καταβάθος, αλλά της είναι δύσκολο όλο αυτό! Και πρέπει όλοι να τη βοηθήσουμε να το ξεπεράσει και και να σκεφτεί το μωράκι της!
Λ:Ναι, σωστά! Σε όλους τους άλλους πώς το λέμε όμως?
Ν:Πρέπει να πάμε από ‘κει! Θα μας κράξουν σίγουρα, αλλά πρέπει να το μάθουν! Δεν μπορούμε να το κρατάμε μυστικό!
Λ:Ναι, αλλά η Εύα? Δεν θέλω να την αφήσουμε μόνη της, ούτε όμως και να ακούσει όλα όσα θα έχουν να μας προσάψουν η Δάφνη και ο Νικόλας! Δεν χρειάζεται ν’ακούσει κι άλλους καυγάδες!
Ν:Δίκιο έχεις! Τι κάνουμε όμως?
Λ:Να μιλήσουμε στο Μάνο?
Ν:Τηλεφωνικώς δεν γίνεται και δεν μπορούμε να τον φέρουμε εδώ, οπότε κάποιος από εμάς θα τον συναντήσει!
Λ:Κατάλαβα! Πάλι ο Λουκάς θα βγάλει τοπ φίδι από την τρύπα! Πάω να του τηλεφωνήσω!
Ν:ΟΚ!

Ο Λουκάς κανονίζει τη συνάντησή του με το Μάνο. Λίγο πιο μετά, ξυπνάει και η Εύα.

Ν:Καλημέρα Ευάκι!
Ε:Πού την είδατε?
Λ:Μη μου είσαι απαισιόδηξη τώρα! Κοίτα τι πρωινό σου ετοίμασα! Έτρεχα στο σούπερ μάρκετ πρωί-πρωί!
Ν:Τι λες ρε Λουκά? Εκτός του ότι είναι Κυριακή, όλα εδώ τα είχαμε! Τι λες στην κοπέλα!
Λ:Μπορεί να μην έρτεχα σήμερα το πρωί, αλλά έτρεχα χθες! Αλλιώς να δω τι θα τρώγαμε!
Ν:Α, καλά! Ό,τι να’ναι μιλάμε!
Ε:Ρε παιδιά, σταματήστε πρωινιάτικα! Ευχαριστώ πολύ Λουκά μου για το πρωινό, αλλά δεν πεινάω! Δεν κατεβαίνει τίποτα!
Ν:Ναι καλά! Έτσι πες εσύ! Τρώγοντας έρχεται η όρεξη! Άσε που πρέπει να σκέφτεσαι και το ψυχουλάκι που έχεις μέσα σου! Πρέπει να τραφεί για να μεγαλώσει και να γίνει ένας άντρακλας!
Ε:Ο μόνος άντρας που δεν θα με προδώσει ποτέ, ε?
Ν:Αυτό ακριβώς! Κάνε του τη χάρη να φας λιγάκι!
Ε:Καλά!
Λ:Λοιπόν, να σας αφήσω εγώ τώρα! Πάω να ετοιμαστώ, γιατί πρέπει να φύγω!
Ε:Πού να πας Κυριακάτικα?
Λ:Έχω ένα ραντεβού! Δεν θ’αργήσω! Σε καμιά ώρα θα είμαι πίσω! Θέλετε να σας φέρω τίποτα?
Ν:Ναι! Ένα ωραίο και χαρούμε DVD και πατατάκια, ποπ κορν... Ξέρεις εσύ τώρα!
Λ:Κατάλαβα! Σινεμά θα το κάνουμε!
Ν:Λουκάκο, πολύ μιλάς! Άντε, πήγαινε, γιατί θ’αργήσεις!
Λ:Μάλιστα! Ό,τι πείτε! Πάω!
N: Άντε, γρήγορα!
Λ:Όρίστε Εύα μου τι τραβάω για χάρη της κάθε μέρα!
Ε:Μια χαρά περνάς! Που θα μου πεις ότι έχεις και παράπονο! Το Νοράκι μας σ’αγαπάει όσο δεν φαντάζεσαι!
Ν:Πες τα Εύα μου!
Λ:Λέτε να μην το ξέρω! Αλλά κι εγώ την αγαπάω πολύ!
Ν:Το ξέρω! Γι’αυτό και σε κρατάω!
Λ:Α, μόνο γι’αυτό δηλαδή?
Ν:Και για τις κρυφές σου χάρες!
Λ:Ναι, ε?
Ε:Ε, παιδιά, μήπως να το συζητούσατε άλλη στιγμή? Μην το παρατραβήξουμε κιόλας! Πόσα ν’ακούσω πρωινιάτικα? Δε με λυπάστε?
Ν:Έλα Λουκά, δίκιο έχει η Εύα! Ετοιμάσου και φύγε!
Λ:Καλά!

Φιλάει πεταχτά τη Νόρα κι ετοιμάζεται. Λίγο πιο μετά έχει ήδη συναντηθεί με το Μάνο και του εξηγεί τι συνέβη!

Μ:Τι έκανε λέει?
Λ:Αυτό που ακούς!
Μ:Δεν το πιστεύω!
Λ:Κι εμείς αυτό είπαμε μόλις το μάθαμε, αλλά έτσι έγινε!
Μ:Θα τον σκίσω! Τον βλάκα! Άλλα του είπα και άλλα έκανε ο άχρηστος! Ο ηλίθιος!
Λ:Μήπως ν’αφήναμε τα κοσμητικά επίθετα γι’αργότερα και ν’ασχολούμασταν με τα βασικά τώρα?
Μ:Τι εννοείς?
Λ:Εννοώ πως πρέπει ν’ασχοληθούμε και να στηρίξουμε την Εύα. Όλοι μας! Και για να γίνει αυτό πρέπει να μάθουν τι συνέβη η Δάφνη και ο Νικόλας!
Μ:Να πας να τους το πεις!
Λ:Όχι, εσύ θα τους το πεις!
Μ:Ναι, καλά! Εγώ θέλω να πάω να δω την Εύα!
Λ:Αν δεν τους το πεις εσύ, δεν θα σε αφήσω να δεις την Εύα!
Μ:Και οι δυο μαζί! Αλλιώς θα αντιστρέψω τα πάντα εναντίον σας!
Λ:Ξέρεις να εκβιάζεις όμως!
Μ:Κάτι έμαθα τόσα χρόνια! Τι λες?
Λ:Έχω άλλη επιλογή?
Μ:Που να σε συμφαίρει? Για να σκεφτώ! Όχι!
Λ:Πάμε λοιπόν! Αλλά εσύ θα τους το πεις!
Μ:Μαζί είπαμε!
Λ:Καλά! Πάμε!

Λίγο πιο μετά, τους εξηγούν τι έχει γίνει και ο Νικόλας με τη Δάφνη έχουν μείνει άφωνοι!

Νικ:Καλά ρε, και δεν μας είπατε τίποτα? Πόσο ηλίθιοι μπορεί να είστε?
Λ:Ναι, τα έχουμε ξανακούσει αυτά! Αφήστε τα γι’αργότερα! Τώρα πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε!
Δ:Τι θα κάνουμε?
Λ:Μάνο, αναλαμβάνεις να μιλήσεις με Στέφανο και να ξεκαθαρίσεις την κατάσταση! Και ήρεμα! Μην μας μαζεύουν μετά!
Μ:Ναι, ναι!
Λ:Εσύ Δάφνη έρχεσαι μαζί μου στην Εύα για να τους κάνεις παρέα!
Δ:ΟΚ!
Λ:Νικόλα, εσύ θα περάσεις από την Αγγέλα να της μιλήσεις! Και με τρόπο, έτσι?
Νικ:Καλά! Στα δύσκολα εγώ, αλλά τέλος πάντων!
Λ:Ωραία! Ετοιμαστείτε, φωνάξτε τον Ηλία να κρατήσει τον μικρό και φυγαμε! Εσύ Μάνο φύγε από τώρα!
Μ:Πάω!

Και όλοι σιγά-σιγά ετοιμάζονται και πηγαίνει ο καθένας εκεί όπου πρέπει! Ποιες οι εξελίξεις από κάθε «μέτωπο»? Στο επόμενο όλα!

από **Maria_PetrakoBougiouritsa** Δευ Μαρ 14, 2011 1:23 am

Τέλειο!!! Περιμένω συνέχεια!!!

από nora1 Δευ Μαρ 14, 2011 1:27 am

Σ'ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!

από ειρηνη7 Δευ Μαρ 14, 2011 1:47 am

Ειναι οπως παντα καθε συνεχεια μοναδικη, απιστευτος μανος, γλυκας λουκας, πολυ κριμα η ευα, ευτυχως ομως η φιλια της παρεας θα την προστατεψει, μπραβο σου και παλι, μου αρεσε παρα παρα πολυ, ανυπομονω να δω τι θα γινει, καταπληκτικο, κειμενο με ωραια συναισθηματα, τελειο απλα!!! please

από **Nikou** Δευ Μαρ 14, 2011 1:52 am

T-E-L-EI-O!

από nora1 Δευ Μαρ 14, 2011 1:57 am

ειρηνη7 έγραψε:Ειναι οπως παντα καθε συνεχεια μοναδικη, απιστευτος μανος, γλυκας λουκας, πολυ κριμα η ευα, ευτυχως ομως η φιλια της παρεας θα την προστατεψει, μπραβο σου και παλι, μου αρεσε παρα παρα πολυ, ανυπομονω να δω τι θα γινει, καταπληκτικο, κειμενο με ωραια συναισθηματα, τελειο απλα!!!

Σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ Ειρήνη μου για όλα τα καλά σου λόγια και σχόλια! Όσο για την Εύα, μην ανησυχείς καθόλου! Θα στενοχωρηθεί, αλλά σλυντομα θα βρει το δρόμο της! Χαίρομαι που σου άρεσε!

Nikou έγραψε:T-E-L-EI-O!

Σ'ευχαριστώ πολύ Νίκη!