Εγω και η κορη μου!!!

Πω πω τέλειο!!! Ανυπομονώ για τη συνέχεια!!!

Τελειο!!!!!!
Ποια ειναι αυτη η Ελενη???? Παντως οποια και να'ναι θα ειναι ηλιθια!
Τι γλυκος που ειναι ο Λουκας με την Ρεγγινα!
Συνεχεια???

πολυ συγκινητικη συνεχειουλα χριστινακι μου!δεν υπαρχουν λογια!πολυ τρυφερη σκηνη!ειλικρινα συγκινηθηκα πολυ!συνεχεια γρηγορα!!!!!!!!

Αχ, συγκινήθηκα! Θέλω συνέχεια!!!

Ήταν πολύ συγκινητική σκηνή!!!
Περιμένω συνέχεια

Αχ καλε συγκινηθηκα!Συνεχεια?

Συγκινήθηκα πρωινατικα...!!!!η Ελένη δεν θα προλάβει να ζήσει!!!!θα την στείλω στον Άγιο Πέτρο να την ανταλαξουμε με τη Νόρα...!!!!!

Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο!
αστό καλό... συγκινήθηκα

Κι οπως εψαχνα για την ''τεχνολογια'' συναντησα στο δρομο μου αυτοοο....Δεν αντεξα να μη βαλω μια συνεχεια...οποτε στην τεχνολογια λιιιγο μετα!



Η Ρεγγινα κοιμοταν ηρεμη στην αγκαλια του μπαμπα της...Εκεινος την κοιτουσε...Της εμοιαζε τοσο πολυ...σε ολα!..Οσο μεγαλωνε τοσο πιο πολυ του τη θυμιζε...Εξω εβρεχε...Δε μπορουσε να ξεχασει τις φορες που η Νορα το επαιζε αντρακι...Μεχρι να σβησουν τα φωτα...Τοτε ηταν που επεφτε κατατρομαγμενη στην αγκαλια του...Της χαιδευε τα μαλλια και την ηρεμουσε..Το ιδιο εκανε τωρα και με την κορη του...και ταυτοχρονως αναρωτιοταν..αν ηταν καλος πατερας..Ηξερε οτι δεν ειχε χαρισει στην κορη του την ευτυχια..και αυτο τον πονουσε...Η Ρεγγινα του δεν ηταν ευτυχισμενη..Ο χαμος της μητερας της την ειχε σημαδεψει..Κι αυτο επειδη..ο ιδιος της το θυμιζε συνεχεια..Απο μωρο παιδι τον βρισκε να κλαιει με λυγμους...Να χανεται στο απειρο των ανμνησεων του..Δεν ηξερε αν τη μεγαλωσε σωστα..Εμπιστευοταν ομως τη Νορα του...Αυτα που της ειχε πει για εκεινη..Και ευχοταν πως θα τα επαιρνε και η ιδια!...Αν ηταν κοντα τους η μικρη θα χαμογελουσε συνεχως...το ιδιο και αυτος...Τα λεπτα περνουσαν..Δυο ωρες αργοτερα..και σταματωντας να βαζει πραγματα στη βαλιτσα...Πλησιασε την κορη του...Την χαιδεψε απαλα στην πλατη..και με οσο πιο γλυκια φωνη μπορουσε...

Λ:Ρεγγινακι μου...Ξυπνα αγαπη μου να φυγουμε ειναι μεγαλο ταξιδι.

Ρ:Μμμμ...Τι ωρα ειναι?

Λ:5.

Ρ:Ειναι αναγκη να παμε απο τα χαραματα?

Λ:Ναι αγαπη μου σηκω.

Ρ:Ρε μπαμπααααα....

Λ:Ξυπνα υπναρου..

Flashback

Ν:Ελα ρε Λουκα ασε με..

Λ:Ξυπνα βρε πρωτη μερα στη δουλεια..

Ν:Ε καλα θα προλαβουμε..

Λ:Νορα..Το γραφειο δε το ανοιξαμε για να κοιμομαστε.

Ν:Δε κοιμομαστε κοιμαμαι..Πηγαινε εσυ και θα ερθω..

Λ:Μεχρι να κανω καφε να εχεις σηκωθει..

Ν:Μμμμ..ναι ναι αγαπη μου...

Λ:Σηκω υπναρου...

Λ: Ελα μωρο μου πηγαινε να ντυθεις.

Ρ:Μμμ..καλα..Φιλακι?

Ο Λουκας τη φιλαει στο μαγουλο και χαμογελανε!...

Οταν ετοιμαζονται ξεκινουν..μπαινουν στο αμαξι..Η Ρεγγινα καθεται αναπαυτικα στο πισω καθισμα ωστε να μπορεσει ναα...

Λ:Αγαπη μου κοιμησου αν θες.

Ρ:Το σκεφτομαι πολυ σοβαρα...Αλλα δε θα'χεις παρεα.

Λ:Μη σκεφτεσαι εμενα ψυχη μου αν νυσταζεις κοιμησου..

Ρ:Καλα καλα..Για πες τι νεα?..

Λ:Τι νεα καλε?

Ρ:Ξερω εγω?..Κουβεντα να γινεται.

Λ:χαχαχα..Μαλιστα...Δε μου ερχεται κατι νεο να σου πω.

Ρ:Κοιμηθηκες καθολου?

Λ:Λιγο.

Ρ:Αληθεια?

Λ:Ναι λιγο.

Ρ:Δηλαδη δε καθοσουν να με κοιτας οπως τις προηγουμενες φορες..

Λ:Κι αυτο λιγο.

Ρ:Την επομενη φορα καθολου. Δε μ'αρεσει να μελαγχολεις.

Λ:Καλα καλα....

Ενα δυνατο φως ερχεται καταπανω στο αυτοκινητο...

Ρ:Μπαμπααα...

Λιγες ωρες αργοτερα η μικρη ειναι πολυ ελαφρα χτυπημενη στο διαδρομο ενος νοσοκομειου...και περιμενει με αγωνια!

Γ:Για τον κυριο Βενετη?

Ρ:Ναι.

Γ:Εισαι κορη του?

Ρ:Μαλιστα..πως ειναι?

Γ:Κοιταξε μικρη μου...η κατασταση του ειναι σοβαρη...Δεν μπορουμε ακομα να το ορισουμε ακριβως αλλα...Δεν ειναι καλα..

Ρ:Δηλαδη?

Γ:Εχει χασει πολυ αιμα...Η αληθεια ειναι πως κινδυνευει...Καλυτερα να παρεις και καποιον μεγαλυτερο να ερθει..Η μητερα σου

Ρ:Δε ζει.

Γ:Μαλιστα..Λυπαμαι.

Ρ:Που ειναι? Μπορω να τον δω?

Γ:Τον εχουμε στην εντατικη...Χρειαζεται ξεκουραση...Αλλα ελα ισως τον βοηθησει η παρουσια σου εκει..

ΦΟΒΕΡΟ!!!
θα ζήσει ο Λουκάς έτσι???

!!! Δεν ξερω δεν απαντω Νικη!

Όχιιιιιιιιιιιι όχι να χάσει και τον Λουκά!!!
Τέλειο!!! Περιμένω συνέχεια!!!

Τέλειο...Περιμένω συνέχεια

Ο Λουκάς θα ζήσει και η Νόρα ζει! (τη σιγουριά δεν ξέρω από που την αντλώ )

Τέλειο !!! θέλω συνέχεια !

Η Ρεγγινα μπαινει στην εντατικη...Τον βλεπει ανεσθητο και βαζει τα κλαμματα...Πλησιαζει γρηγορα το κρεβατι του...

Ρ:Μπαμπα μου...Μη μ'αφησεις...Μη φυγεις μπαμπακα σε χρειαζομαι!...Μου ειπες οτι θα εισαι παντα διπλα μου...Μου το υποσχεθηκες...Σ'αγαπαω μπαμπα μου...(μεσα σε λυγμους)...

Πεφτει επανω στο στηθος του και κλαιει ασταματητα...Η πορτα ανοιγει..Η Ρεγγινα δεν το καταλαβαινει...Μια γυναικα προχωραει προς το μερος της...Της χαιδευει τα μαλλια..Η μικρη γυριζει αποτομα και την κοιταει...Ειναι τοσο ομορφη...τοσο λαμπερη...τα ματια της γεματα φως και αισιοδοξια...Τοσο γαληνια η εκφραση της...

Ρ:Μ...Μαμα?

Ν:Μη κλαις μωρο μου...Τιποτα δε θα παθει ο μπαμπας σου...Θα τον εχεις για παντα διπλα σου..οπως σου υποσχεθηκε..Παντα κρατουσε τις υποσχεσεις του..οταν ηταν στο χερι του..Και τωρα ειναι!..Αυτη τη στιγμη παλευει για να ειναι κοντα σου..Οπως ειμαι κι εγω κοντα σου τοσα χρονια..Και θα ειμαι για παντα..Διπλα σου για μια ζωη...και σε'σενα και στον μπαμπα σου..

Η Ρεγγινα δε μπορει να μιλησει..Δεν ξερει πως να αντιδρασει. Δε βγαινουν λεξεις απο τα χειλη της..μονο τα δακρυα της κυλουν..Η Νορα την κοιταει γλυκα..Επειτα πηγαινει προς τον Λουκα...Σκυβει..Τον φιλαει απαλα στο μετωπο και χαιδευει το σωμα του...Σηκωνεται..Φιλαει τη μικρη της κορη στα μαλλια και βγαινει σιγα σιγα απο το δωματιο...Εν τω μεταξυ ο Λουκας ανοιγει τα ματια του...

Ρ:Μπαμπα?

Λ:Μωρακι μου...Τι εγινε?

Ρ:Μπαμπα..Ηρθε η μαμα...Ηταν εδω..Μου μιλουσε..μετα σε φιλισε κι εφυγε..

Λ:Η Νορα?..

Ρ:Ναι..

Ο Λουκας με μια αποτομη κινηση και υπερφυσικη δυναμη σκιζει τα σωληνακια και βγαινβει απο το δωματιο τρεχωντας!...Η Ρεγγινα τρομαζει...Σηκωνεται και πλησιαζει φοβισμενη την πορτα να δει που πηγαινει..Κοιταει προς τη μια πλευρα!..Κανεις..Ερημια...Γυριζει απο την αλλη...Βλεπει τους γονεις αγκαλιασμενους..Να φιλιουνται...Το ονειρο της εχει γινει πραγματικοτητα...τους βλεπει μαζι...Φαινονται τοσο ευτυχισμενοι που εχουν ο ενας τον αλλο...Αρχιζει και πλησιαζει...Φτανει μπροστα τους και εκεινοι την αγκαλιαζουν...Ειναι μονο οι τρεις τους..αγκαλια...ολοι μαζι....ευτυχισμενοι!

Η Ρεγγινα τιναζεται συγκλονισμενη!...Νιωθει ελαφρα τον ιδρωτα επανω της...Ποσο ομορφο ονειρο..Την ειδε!..Για πρωτη φορα την ειδε!..Της μιλησε...την αγκαλιασε!...Το αυτοκινητο ειναι σταματημενο εξω απο το σπιτι της γιαγιας της...Εχει αρχισει να ξημερωνει..Ο Λουκας ειναι ξεφορτωνει τα πραγματα την ωρα που ακουει μια κραυγη της....Ανοιγει την πορτα της..

Λ:Αγαπη μου τι εγινε?

Ρ:Ειδα ενα ονειρο.

Λ:Τι ονειρο?

Ρ:Πως οδηγουσες..και τρακαραμε..Πηγαμε στο νοσοκομειο...ησουν σοβαρα...Εγω μπηκα στην εντατικη και σε παρακαλουσα να μη με αφησεις...Και τοτε μπηκε μεσα..Με καθησυχασε..Σε φιλισε...

Λ:Ποιος χαρα μου?

Ρ:Η...Η μαμα...Βγηκε εξω..εσυ ξυπνησες και σου ειπα τι εγινε..Σηκωθηκες και ετρεξες στο διαδρομο..Ηρθα να σε βρω και σας βρηκα να φιλιεστε και να αγκαλιαζεστε και ηρθα κι εγω..

Λ: Και?

Ρ:Και μ'αγκαλιασατε...Οσο ησουν ανεσθητος μου ειπε οτι..δε θα με αφησεις ποτε..οπως εκανε κι εκεινη τοσα χρονια..Οτι θα ειναι παντα διπλα μας και θα μας αγαπαει...

Εχει πεσει πλεον στην αγκαλια του δακρυσμενη...Στην ιδια κατασταση ειναι και ο Λουκας....

Λ:Κι ετσι ειναι καρδια μου..Η μαμα σου θα ειναι παντα εδω για'σενα και θα σε προστατευει..Το ιδιο κι εμενα γι'αυτο δεν προκειται να με χασεις ποτε.....Η Νορα μου θα ειναι παντα εδω!.....

Τη φιλαει στα μαλλια..Εκεινη τον κοιταει...Της χαμογελαει και στη συνεχεια της κανει νοημα να βγει εξω...Ο καθαρος αερας τους ανακουφιζει...Η Ρεγγινα τον βοηθαει να παρουν ολα τα πραγματα...Και προχωρουν προς το σπιτι...Τωρα πια ξερει..Τωρα την γνωρισε..ακουσε την ιδια να της λεει ποσο τους αγαπαει...Τωρα μπορει..και θα την κουβαλαει για παντα μεσα της!!!

Παναγία μου! Τι ήταν αυτό???!!!

Τέλειο!!!

Τι ηταν αυτο?...Καλο ή κακο?

Αχ...Τι συγκηνίτική ιστοριούλα...

απλα ΑΠΙΘΑΝΟ!
αχχ...βούρκωσα...
αριστούργημα...
προσκυνώ!

Μαρακι (τρελη δρακουλιτσα) Ευχαριστω πολυ...



Νικη...Κι εσενα πολυ πολυ...Τι προσκυνας καλε σιγα!

TiNaKi agapaei PeTraKi έγραψε:Τι ηταν αυτο?...Καλο ή κακο?

Καλό βεβαία!

Tελικά η Νόρα δεν

Πολύ όμορφο! Αναμένω τη νέα ιστορία!