Ο popular ηθοποιός Παναγιώτης Μπουγιούρης

Ζητήστε από τη ρομαντική μαμά σας, την εκκεντρική διευθύντρια ή την σοφιστικέ γιατρό σας να ξεχωρίσουν τον αγαπημένο τους ηθοποιό από την νέα γενιά και στοιχηματίστε όλο σας το μηνιαίο budget.

Με κλασικούς ρόλους στο θέατρο και τον αέρα του womanizer από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, ο Παναγιώτης Μπουγιούρης είναι η απάντηση.

Σανίδι Vs Γυαλί
«Αν και στο θέατρο έχω παίξει κλασικούς ρόλους, συνήθως στην τηλεόραση παίζω ρόλους γυναικοκατακτητή. Θα σου πω όμως ένα μυστικό. Νομίζω ότι εκμεταλλεύομαι πιο έξυπνα τις προτάσεις που δέχομαι. Κατά κανόνα μου προτείνουν ρόλους που έχουν πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, κι εγώ απλά το δέχομαι και τους αφήνω να πιστεύουν ότι έκαναν την πιο “συμβατή” επιλογή. Από εκεί κι έπειτα όμως προσπαθώ να επενδύσω σε αυτόν το ρόλο, να τον διανθίσω και να φωτίσω άλλες λιγότερο εμφανείς πλευρές του. Ενδεχομένως θα αρνηθώ έναν ρόλο όταν καταλάβω ότι δεν υπάρχουν τα περιθώρια να κάνω τη δουλειά μου όπως την έχω φανταστεί.

Η Εδέμ, η κρίση και το Νησί
H δουλειά του ηθοποιού, ειδικά στο θέατρο, βρίσκεται σε διαρκή κρίση. Το γεγονός ότι είναι ο κλάδος με την υψηλότερη ανεργία ανέκαθεν, κάτι λέει. Σίγουρα αυτή την εποχή τα πράγματα είναι ακόμα δυσκολότερα. Παρόλα αυτά δεν έχω σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να χρειαστεί να κάνω άλλη δουλειά. Είχα την τύχη όλη αυτή η οικονομική αναταραχή να έρθει σε μια στιγμή της καριέρας μου που είχα ανάγκη να βάλω μια άνω τελεία. Για αυτό άλλωστε και αποφάσισα να μη συμμετάσχω στον τρίτο κύκλο των Μυστικών της Εδέμ. Είχα ανάγκη να ξεκουραστώ και να αποφορτιστώ. Μιλάμε για ένα τηλεοπτικό προϊόν καθημερινό όπου οι ισορροπίες είναι λεπτές. Δηλαδή, ναι μεν σε φέρνει σε τακτική επαφή με τον κόσμο και να σε κάνει γνωστό, αλλά αυτό συχνά γίνεται σε βάρος της καλλιτεχνικής παραμέτρου. Δεν μπορεί ένα καθημερινό σίριαλ να καταναλώνει όλο σου το χρόνο και όλη σου τη δημιουργικότητα. Τρανή απόδειξη για αυτή μου την πεποίθηση είναι και το πόσο θερμά αγκάλιασε ο κόσμος το Νησί. Είναι μια τηλεοπτική πρόταση πολύ υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου. Για μια τέτοια δουλειά ενδεχομένως να έκανα τη θυσία και να δούλευα ατελείωτες ώρες, παραμελώντας πολλά άλλα πράγματα.

Στο θαυμαστό κόσμο του Facebook
«Είμαι λάτρης της τεχνολογίας, όχι με την έννοια της εμμονής με τα gadgets, αλλά με την έννοια των νέων μορφών επικοινωνίας και δικτύωσης. Το βρίσκω τέλειο το ότι μπορώ να είμαι σε άμεση επαφή με φίλους μου, που βρίσκονται π.χ. στην Αμερική, να είμαι μέρος της ζωής τους κι εκείνοι μέρος της δικής μου. Χρησιμοποιώ το Facebook πάρα πολύ, το βλέπω σαν ένα εργαλείο μέσω του οποίου πολύς κόσμος μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί μου κι εγώ μαζί του. Πιστεύω ότι ειδικά το Facebook είναι ένα αληθινό φαινόμενο. Τις προάλλες παρακολούθησα και την ταινία The Social Network, την οποία βρήκα συγκλονιστική, ο Φίντσερ είναι φοβερός σκηνοθέτης, έτσι κι αλλιώς. Δεν σου κρύβω μάλιστα ότι πήγα αρκετά προκατειλημμένος και περίμενα ότι θα δω κάτι πολύ μέτριο. Κι όμως, όπως είπα, βρήκα την ταινία εξαιρετική».

«Κύριε Μπουγιούρη, κλείνουμε, άδειασε η αίθουσα!»
«Η αλήθεια είναι ότι στο σινεμά βλέπω τα πάντα: από animation μέχρι teen movies και ρομαντικές κομεντί, χαζοκωμωδίες, περιπέτειες, ειλικρινά τα πάντα, εκτός από splatter. Δεν μπορώ αυτή τη διαστροφή. Αισθάνομαι ότι ως επαγγελματία δεν έχουν μου προσφέρουν κάτι, αλλά και ως θεατής δεν μπορώ να υποβάλλω τον εαυτό μου σε αυτή τη δοκιμασία. Γενικά με μαγεύει απίστευτα ο κινηματογράφος. Για κανά δεκάλεπτο αφού τελειώσει η ταινία, δεν μιλιέμαι, είμαι ακόμα στον πλανήτη της οθόνης. Εννοείται ότι δεν φεύγω ποτέ όταν πέφτουν οι τίτλοι τέλους, βλέπω μέχρι και την τελευταία αράδα, σηκώνομαι από την αίθουσα αφού έχουν φύγει οι πάντες. Και φυσικά παθαίνω παροξυσμό. Ονειρεύομαι τον επόμενο ρόλο, θέλω να πέσω με τα μούτρα στη δουλειά».

Αυτά που αναγνωρίζουν οι θεατές
«Το επάγγελμά μου είναι πολύ σκληρό, για αυτό η προσωπικότητα του καθενός μας παίζει σημαντικό ρόλο. Και όταν λέω προσωπικότητα, εννοώ κυρίως την εντύπωση που έχουν οι άλλοι για μας ερήμην μας. Εγώ δουλεύω πάνω στο ρόλο μου με το μυαλό μου, την ψυχή μου, την εκπαίδευσή μου και παράγω ένα αποτέλεσμα που νομίζω πως ελέγχω. Όμως ο θεατής μπορεί να έλκεται από κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που πιστεύω εγώ- πιθανόν ακόμα και από κάτι που εγώ θεωρώ ελάττωμα. Για αυτό μιλάω για προθέσεις στους καλλιτέχνες. Από κει και πέρα αν αυτό που καταθέτουν είναι ολοκληρωμένο, αν αρέσει ή όχι, είναι κάτι που δεν μπορεί να το ξέρει κανείς εκ των προτέρων, συχνά μάλιστα ίσως να μην μπορεί να εντοπίσει τους αληθινούς λόγους για τους οποίους γίνεται αποδεκτό ή όχι».

Ο Παναγιώτης και οι κροκόδειλοι
«Έχουν υπάρξει περίοδοι στην καριέρα μου κατά τις οποίες έχω πιεστεί πάρα πολύ ψυχολογικά, ώρες ώρες απορώ κι εγώ πώς έχω φτάσει ως εδώ. Πάντως πολλές φορές έχω αναρωτηθεί αν εγώ έχω προκαλέσει αυτές τις μεγάλες πιέσεις, όμως δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Πάντα ψάχνω να βρω ποιος ήταν ο στόχος μου, και φυσικά μιλάω για καλλιτεχνικούς στόχους. Και στόχος μου ήταν να φτάσω στην απέναντι όχθη. Τώρα αν μπαίνοντας στο ποτάμι έπρεπε να πολεμήσω με κροκόδειλους, αυτό δεν ξέρω αν το προκάλεσα εγώ. Εγώ ήθελα απλώς να φτάσω απέναντι».

Ο μπαμπάς είναι καπετάνιος
«Οι γονείς μου είναι και οι δύο πολύ ξεχωριστοί άνθρωποι. Ο πατέρας μου δεν έχει καμία σχέση με αυτό που μπορεί να φανταστεί κανείς διαβάζοντας το βιογραφικό του. Μετά από 10 χρόνια στα καράβια, όντας παντρεμένος και έχοντας ήδη ένα παιδί, τη μεγάλη μου αδελφή μου, αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του και να επιστρέψει στην αγγλική φιλολογία για να συνεχίσει τις σπουδές του. Είναι ένας άνθρωπος με πολύ έντονες ευαισθησίες και σίγουρα έχω επηρεαστεί τα μέγιστα από την προσωπικότητα του. Μπορώ να πω ότι και οι δύο μου γονείς δέχτηκαν την απόφασή μου να γίνω ηθοποιός πολύ θετικά. Φυσικά είχαν κάποιους προβληματισμούς όσον αφορά τις οικονομικές προοπτικές αυτής της δουλειάς, αλλά ΟΚ, τις ίδιες είχα κι εγώ, ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Κανείς μας δεν ήθελα να καταλήξω ναυαγισμένο καράβι, με κουρελιασμένο νευρικό σύστημα».

Μονογαμία ή θάνατος;
«Αισθάνομαι πολύ όμορφα όταν είμαι σε σχέση, πραγματικά το απολαμβάνω. Όμως ποτέ δεν θα ξεκινήσω κάτι από την ανασφάλεια της μοναξιάς ούτε θα διατηρήσω έναν δεσμό όταν βλέπω ότι η φθορά, οι μικροσυγκρούσεις και οι εντάσεις είναι εις βάρος της ψυχικής ανάτασης που έρχεται μέσα από μια υγιή επαφή. Φυσικά υπάρχουν και περίοδοι που ξέρω ότι δεν μπορώ να αφιερωθώ σε έναν άνθρωπο κι επειδή είμαι πάντα πιστός στις γυναίκες που είναι δίπλα μου, προτιμώ να μη φτιάξω μια σχέση που απλώς θα μου δημιουργεί αυτή την υποχρέωση».

Τα μυστικά του φλερτ
«Δεν μου αρέσει όταν μια γυναίκα προσπαθεί να τραβήξει το ενδιαφέρον ενός άντρα θίγοντας τον ανδρισμό του, ξέρεις, είναι η επίθεση που προκύπτει από την έλξη, κάτι που παραπέμπει στα παιδικά μας χρόνια. Φυσικά μπορεί να τον πικάρει ή να τον «τσιτώσει» με θηλυκό τρόπο. Γενικά πάντως οι γυναίκες είναι δύσκολο να γίνουν χυδαίες στο φλερτ, σε αντίθεση με εμάς τους άντρες. Βέβαια, παρόλο που είμαι περήφανος για τους καλούς μου τρόπους (σ.σ.: το επιβεβαιώνω, είναι η επιτομή του savoir-vivre) πιστεύω ότι υπάρχουν στιγμές που ένας άντρας πρέπει να είναι άντρας, κι αυτό μπορεί να σημαίνει και προκλητικός και χυδαίος. Να μην το παρακάνουμε όμως. Η μαγκιά προκύπτει από το να ξέρεις να επιλέγεις τη στιγμή και την κατάσταση.

Θαυμάστριες με κότσια
«Ναι, με έχουν προσεγγίσει με προκλητικούς τρόπους. Τι να κάνω όμως τώρα; Να δώσω τα κορίτσια έτσι στυγνά στη συνέντευξη; Να διαβάσουν στο Glamour αυτό που έκαναν και να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους; Ομολογώ πάντως ότι έχουν υπάρξει κάποια περιστατικά προσέγγισης όπου οι γυναίκες ήταν ΠΟΛΥ θαρραλέες…»

Θα σε πείραζε αν

...η κοπέλα σου έβγαζε περισσότερα χρήματα από εσένα;
Όχι, καθόλου.

… ήθελε να πληρώνεις πάντα εσύ στα ραντεβού σας;
Προφανώς και δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Πάντα οι άντρες πρέπει να πληρώνουν. Βέβαια θα εκτιμούσα τη χειρονομία της να μοιραστεί το λογαριασμό, αλλά δεν θα το επέτρεπα ποτέ.

…σου ζητούσε να πάτε χωριστά διακοπές;
Δεν θα το απολάμβανα κιόλας, ωστόσο δεν το βρίσκω παράλογο. Πάντως θα με γοήτευε πάρα πολύ μια γυναίκα που θα δεχόταν να μοιραστούμε μια εμπειρία που ενδεχομένως να ήταν κάπως δύσκολη για αυτήν. Για παράδειγμα, ένα ταξίδι σε μια μακρινή χώρα όπου θα μέναμε σε έναν καταυλισμό και θα θυσίαζε τις ανέσεις τις για χάρη της περιπέτειας που θα ζούσαμε μαζί… Αν το έκανε αυτό θα την ερωτευόμουν ακόμα περισσότερο.

… έκανε σεξ μαζί σου από το πρώτο ραντεβού;
Σαν γεγονός από μόνο του δεν λέει κάτι. Δύο άνθρωποι γνωρίζονται και αποφασίζουν να κάνουν έρωτα από το πρώτο βράδυ. Το πώς οδηγούνται όμως τα πράγματα εκεί έχει σημασία. Το να κάνεις μια τυχαία γνωριμία σε ένα μπαρ και να φτάσεις στο κρεβάτι, το θεωρώ μάλλον περίεργο. Το να μοιραστείς όμως μια ιδιαίτερη βραδιά, όπου η χημεία είναι έντονη και γνήσια, το να νιώσεις από την αρχή ότι η συνάντηση αυτή είναι έξω από τα συνηθισμένα, τότε, ναι, αυτή η βραδιά μπορεί να έχει πολύ ξεχωριστή κατάληξη.

…ήθελε να γνωρίσει τους γονείς σου, μετά από κάποιο διάστημα σχέσης;
«Το βρίσκω απόλυτα λογικό. Είναι πολύ φυσιολογικό να θέλεις να γνωρίσεις το περιβάλλον του ανθρώπου με τον οποίο είσαι ερωτευμένος. Αυτό που είναι δύσκολο να απαντήσει κανείς είναι τι κάνεις όταν είσαι ερωτευμένος με μια κοπέλα και πραγματικά αισθάνεσαι ότι δεν έχεις καμία σχέση με το περιβάλλον της και την οικογένειά της. Ευτυχώς δεν το έχω αντιμετωπίσει ποτέ μέχρι σήμερα.

…δεν άρεσε καθόλου στη μαμά σου;
«Δεν θα ρώταγα ποτέ τη μαμά μου τι γνώμη έχει για το κορίτσι μου. Η μαμά μου καλά θα κάνει να κοιτάει τον πατέρα μου και να μην ασχολείται με τη δική μου κοπέλα».

…σου έκανε η ίδια πρόταση γάμου;
Χμμ… Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω να με προλάβει.

Τον βλέπετε, τον ακούτε
Στο θέατρο Στο Άνθος του Κάκτου, στο Ιλίσια-Ντενίση.
Στην τηλεόραση Στη σειρά Σε φόντο κόκκινο, στο κυπριακό κανάλι Sigma TV.
Στο σινεμά * Δανείζει τη φωνή του σε έναν από τους ήρωες της ταινίας Ραπουνζέλ-Μαλλιά Κουβάρια της Disney.
* Πρωταγωνιστεί στην ταινία Κόκκινα τριαντάφυλλα του Τάσου Ταγλατζή, που πραγματεύεται τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Από την Πηνελόπη Καράμπελα-Κούρτη

Από το περιοδικό Glamour


http://www.myself.gr/Article/Panagiotis-Mpougiouris-says/95-9585.html
.

Μπράβο Παναγιώτη. Πολύ ωραία συνέντευξη.