«ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΥΤΕ ΤΗ... ΔΗΘΕΝΙΑ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΣΗ»Χρύσα Παππά.

Ηρθε στην Αθήνα, άγνωστη μεταξύ αγνώστων· σήμερα τη βλέπουμε στο ρόλο της Μελίτας, στην καθημερινή σειρά «Τα μυστικά της Εδέμ».

Κατέβηκε στην Αθήνα «μ' έναν σάκο στην πλάτη και πέντε φράγκα», όπως μας λέει, για να κυνηγήσει το όνειρό της. Η Χρύσα Παππά κρατάει το ρόλο της Μελίτας στην καθημερινή σειρά του MEGA «Τα μυστικά της Εδέμ» και εξομολογείται πως, όταν είναι στις μαύρες της και δυσαρεστημένη από τον εαυτό της, σκέφτεται ότι τουλάχιστον δεν έχει απωθημένα. Οτι κάνει αυτό που ήθελε και διάλεξε. Συχνά θυμάται τη συζήτησή της με τον Γιώργο Κυρίτση, που μαζί με την Ελένα Ακρίτα υπογράφουν το σενάριο της σειράς, στην πρώτη τους συνάντηση. «Μου είχε πει ότι το βασικό θέμα της σειράς είναι τα όνειρα που πραγματοποιούμε και εκείνα που δεν πραγματοποιούμε. Τα όνειρα που, και στις δύο περιπτώσεις, εκδικούνται». Κάτι που δεν είχε σκεφτεί και δεν γνώριζε όταν γι' αυτά συγκρούστηκε ακόμη και με την οικογένειά της. «Εκείνοι ανησυχούσαν. Ηθελαν να τελειώσω τη γαλλική φιλολογία, να βρω μια κανονική δουλειά και ένα καλό παλικάρι για να κάνω οικογένεια».

-Πήγαινες, λοιπόν, κρυφά στη δραματική σχολή;

«Οχι, δεν πήγα κρυφά, αλλά τόσο δεν σκέφτονταν αυτό το μέλλον για μένα, που μου είπαν, "Κάνε ό,τι θέλεις, αλλά είσαι μόνη σου". Τώρα, βέβαια, έχουν συμβιβαστεί. Χαίρονται, μπορώ να σου πω».

-Πότε ήρθες στην Αθήνα;

«Πριν από 4,5 χρόνια, έχοντας τελειώσει το πανεπιστήμιο και τη δραματική σχολή. Αγνωστη μεταξύ αγνώστων. Νοίκιασα τότε ένα δώμα στην πλατεία Αμερικής και άρχισα να ψάχνω για δουλειά. Να σκεφτείς δε ότι άκουγα για εταιρείες παραγωγής, στούντιο ή διαφημιστικές εταιρείες και μου φαίνονταν άγνωστες λέξεις. Είχα, όμως, τόσο κέφι και διάθεση που πήγα παντού. Επίσης, δεν είχα αυτοκίνητο και ξόδευα μια μέρα ολόκληρη για να φτάσω στον προορισμό μου. Χανόμουν, βλέπεις. Γύριζα μ' έναν χάρτη στο χέρι κι έκανα ντελίβερι το βιογραφικό μου. Ωραίες εποχές».

-Ωστόσο, δεν άργησε η τηλεόραση για σένα.

«Πράγματι, αν και δεν μπορώ να πω ότι την κυνήγησα. Ούτε την απέφυγα, βέβαια. Η πρώτη επαφή ήταν ένα γκεστ στο "Κόκκινο δωμάτιο", το οποίο προέκυψε εντελώς τυχαία. Κάπου βρήκανε ένα βιογραφικό μου - το ντελίβερι που λέγαμε. Ακολούθησε ένα γκεστ στις "Πεθερές" κι ένας ρόλος, όχι βασικός, στο "Αν μ' αγαπάς"». Οσο για τα "Μυστικά της Εδέμ", βρέθηκα πάλι τυχαία σε ένα δοκιμαστικό. Ολα στη ζωή μου γίνονται τυχαία, ενώ ό,τι κυνηγάω δεν έρχεται».

-Ο όρος σαπουνόπερα που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τις καθημερινές σειρές σε βρίσκει σύμφωνη;

«Υπήρξαν οι σαπουνόπερες, αλλά νομίζω ότι άλλαξαν πια τα δεδομένα. Βλέπουμε στην πράξη ότι κάποιες από τις καθημερινές δραματικές σειρές έχουν ανεβάσει το επίπεδό τους και είναι καλύτερες από αρκετές εβδομαδιαίες. Η ποιότητα ενός σίριαλ δεν είναι ανάλογη με τη συχνότητα προβολής του».

-Εχεις νιώσει ότι πρέπει να απολογηθείς επειδή δουλεύεις στην τηλεόραση;

«Εχει τύχει να χρειαστεί να απολογηθώ γιατί δουλεύω σε καθημερινό».

-Να απολογηθείς σε ανθρώπους του χώρου που υποτίθεται ότι είναι πιο ποιοτικοί;

«Σε ανθρώπους που έχουν βάλει αυτήν την ετικέτα στον εαυτό τους».

-Ποια είναι τα επιχειρήματά σου σε τέτοιες περιπτώσεις;

«Οτι αυτή είναι η δουλειά μου. Την υποστηρίζω και την υπερασπίζομαι. Τίποτ' άλλο».

-Η επιτυχία ή όχι μιας τηλεοπτικής σειράς φαίνεται ότι κρίνεται στα νούμερα τηλεθέασης. Τα «φέρνει», συνεχίζει· «δεν τα φέρνει», κόβεται. Πώς το σχολιάζεις;

«Είναι τραγικό που κόβονται τα σίριαλ. Είμαστε μόνο για τη διαφήμιση, για το τι πουλάμε και το τι δεν πουλάμε. Αυτή, όμως, είναι η τηλεόραση, αυτή είναι η αγορά».

-Κάποιοι συνάδελφοί σου έχουν πολύ υψηλές αμοιβές. Είναι ανάλογο αυτό που παίρνουν με ό,τι προσφέρουν;

«Νομίζω ότι αυτό που παίρνουν είναι πολύ λιγότερο σε σχέση μ' αυτό που πουλάνε».

-Ποια πρόταση δεν θα δεχόσουν;

«Δεν θα έκανα κάτι μόνο για τα χρήματα, που δεν θα το πίστευα και δεν θα ταίριαζε στην αισθητική μου. Δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια».

-Τι όνειρα έχεις για το μέλλον;

«Μέσα από το κυνήγι, το τρέξιμο και την ανάγκη μας για επιβίωση, πολλές φορές, ξεχνάμε τα όνειρά μας. Εγώ το έπαθα αυτό. Οταν ξεκίνησα, τα όνειρά μου ήτανε να ρουφήξω το θέατρο, να κάνω πολλά και ωραία πράγματα. Και τώρα τα σκέφτομαι αυτά· απλώς, όσο μεγαλώνω θέλω να έχω μια ηρεμία ως άνθρωπος. Προχωρώ λίγο πιο συνειδητοποιημένα. Θέλω να ζήσω ωραίες στιγμές στη δουλειά μου και να γίνω καλή. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο».

-Τι στοιχεία πρέπει να έχει κάποιος στο χαρακτήρα του για να επιβιώσει στο επάγγελμά σου;

«Γερό στομάχι (που το άκουγα χρόνια, χωρίς πραγματικά να το καταλαβαίνω) και να μην είναι όλη η ζωή του η δουλειά, γιατί θα τρελαθεί... Ελεος, παιδιά, υπάρχουν κι άλλα πράγματα γύρω μας! Οσο μπορούμε πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας και να μη χανόμαστε. Να μην αλλάζουμε. Εχω δει ανθρώπους να τους αλλάζει πολύ η δουλειά και δεν αξίζει».

-Πώς γίνονται, δηλαδή;

«Γίνονται πιο ματαιόδοξοι, πιο κακοί άνθρωποι και αγενείς. Απογοητεύομαι και θυμώνω όταν βλέπω πόση ματαιοδοξία κρύβεται μέσα στην επιτυχία».

-Μόνο η ματαιοδοξία σε προβληματίζει;

«Οχι μόνο. Κάποια στιγμή με σοκάρισε η επίφαση της κουλτούρας που διαπίστωσα ότι υπάρχει στο χώρο μας. Η επίφαση και η... δηθενιά με εξοργίζουν».

-Τι αγαπάς να κάνεις τον ελεύθερο χρόνο σου;

«Αγαπάω τα ταξίδια. Να τα ονειρεύομαι και να τα πραγματοποιώ. Νομίζω ότι τα ταξίδια και οι φίλοι μας είναι η περιουσία μας».

-Ποιο ήταν το καλύτερο ταξίδι σου;

«Είχα πάει να δω την κολλητή μου που σπούδαζε στο Μονπελιέ, στη Γαλλία. Ηταν το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό και πέρασα μαγικά. Αν και ήμουν έπειτα από χωρισμό, ένιωθα τέλεια. Πετούσα από την ελευθερία. Είχα βρει και δουλειά στο θέατρο, και σκεφτόμουν όλα τα όμορφα πράγματα που είχα μπροστά μου όταν θα γύριζα στην Αθήνα».

-Τι θα άλλαζες στο χαρακτήρα σου;

«Την κυκλοθυμία μου. Με εκνευρίζει και φαντάζομαι ότι εκνευρίζει και τους ανθρώπους γύρω μου. Επίσης, πολλές φορές, μου αρέσει να ζω ένα δράμα και να ψάχνομαι. Να είναι όλα καλά και να παίρνω ένα μόνο στραβό, να το διογκώνω μέσα μου και να το κάνω ολόκληρο παραμύθι. Το εξαντλώ και μετά απορώ γιατί τώρα το έκανα αυτό. Ασε, ταλαιπωρούμαι άδικα».

-Αλλες προτάσεις επαγγελματικές έχεις φέτος;

«Είχα μια πρόταση για θέατρο, αλλά λέω να μην το κάνω .Θέλω να είμαι λίγο πιο ήρεμη. Θέλω παραπάνω χρόνο, να προλαβαίνω να απολαύσω ό,τι ζω. Πολυτέλεια, βέβαια, κάτι τέτοιο για το δικό μας επάγγελμα, που κάθε έξι μήνες ψάχνουμε δουλειά. Οταν έρθουν πράγματα μαζεμένα, σκέφτεσαι ότι πρέπει να τα πάρεις. Για να ζήσεις, δηλαδή. Είναι θέμα επιβίωσης καμιά φορά».

-Ποια είναι τα λιγότερα χρήματα με τα οποία έχεις βρεθεί;

«Είχα μείνει με 5 ευρώ για τρεις μέρες και μαγείρευα στο σπίτι, γιατί δεν μπορούσα φυσικά να παραγγείλω».

WHO IS WHO

*Η πιο αγαπημένη της συνεργασία ήτανε στο ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας με τον Πέτρο Φυσσούν.

* Οταν σπούδαζε δούλεψε ως μεταφράστρια, σερβιτόρα, πωλήτρια και πλασιέ βιβλίων.

* Εχει έναν μικρότερο αδελφό που, όπως μας λέει, την αγαπάει και την καμαρώνει.

* Τελευταία προτιμάει την κλασική μουσική.

* Θεωρεί τραγικό το ότι υπάρχουν ηθοποιοί με τεράστιες αμοιβές και άλλοι που πληρώνονται με 100 ευρώ το επεισόδιο.


Πηγή:Ελευθεροτυπία.

Ευχαριστούμε Ελευθερία. Από πότε είναι αυτή η συνέντευξη και από που είναι ?

Sofia_17 έγραψε:Ευχαριστούμε Ελευθερία. Από πότε είναι αυτή η συνέντευξη και από που είναι ?

Αχ καλά που μου το θύμισες δεν έβαλα πηγή!Είναι από την Ελευθεροτυπία!Τώρα από πότε δεν ξέρω!

noraloukas_feggaropetra! έγραψε:

Sofia_17 έγραψε:Ευχαριστούμε Ελευθερία. Από πότε είναι αυτή η συνέντευξη και από που είναι ?

Αχ καλά που μου το θύμισες δεν έβαλα πηγή!Είναι από την Ελευθεροτυπία!Τώρα από πότε δεν ξέρω!

ΟΚ Ευχαριστώ.