Σεναριάκια για Λουκανορική μπουμπούκα...by nora1!!!!!

Εδώ θα βάζω σεναριάκια για Λουκανορική μπουμπού! Ελπίζω να σας αρέσουν!!

Περιμένω με παρα πολυ αγωνια το πρωτο!

norakiloukakos4ever έγραψε:Περιμένω με παρα πολυ αγωνια το πρωτο!

ΟΚ. Σε λίγο το ανεβάζω τότε!

nora1 έγραψε:

norakiloukakos4ever έγραψε:Περιμένω με παρα πολυ αγωνια το πρωτο!

ΟΚ. Σε λίγο το ανεβάζω τότε!

οκ αγαπη περιμενω!!!!!

Λουκανορική μπεμπούλα!!!


Χρονικά βρισκόμαστε λίγο παρακάτω απ'όπου βρίσκονται τα επεισόδια της σειράς, με μικρές αλλαγές πάντα! Η Αντιγόνη έχει μπει στη φυλακή, αλλά η Νόρα δεν έχει βρει ακόμα το θάρρος να πει στο Λουκά για την εγκυμοσύνη της.

Στο σπίτι της Νόρας, μαζεμένη όλη η κοριτσοπαρέα...

Ε:Νοράκι, πρέπει να του το πεις!
Δ:Καλά σου λέει! Για πόσο ακόμα θα του το κρατάς κρυφό?
Ν:Δεν ξέρω ρε κορίτσια! Δεν μου είναι εύκολο! Όσο σκέφτομαι την αντίδρασή του...
Ε:Και δίκιο θα 'χει! Είναι δυνατόν να του κρύβεις πως πρόκειται να αποκτήσετε παιδί?
Δ:Ρε Νοράκι, ξέρεις πόσο ήθελε κάτι τέτοιο!
Ν:Το ξέρω πολύ καλά, αλλά η αντίδρασή του δεν θα είναι να πετάξει από τη χαρά του!
Δ:Θα χαρεί πάρα πολύ και το ξέρεις! Τώρα, αν νευριαστεί μαζί σου επειδή δεν του το είπες...
Ε:Δίκιο θα 'χει!
Ν:Τώρα εσείς ήρθατε για να με εμψυχώσετε?
Ε:Όχι! Ήρθαμε για να σε κάνουμε να καταλάβεις το λάθος σου!
Δ:Νόρα, ξέρεις πως το έχει περάσει αυτό μια φορά με την Νταίζη! Δίπλα του ήσουν και ξέρεις καλύτερα απ'τον καθένα πόσο πονούσε!
Ν:Δεν είναι το ίδιο!
Ε:Το ίδιο είναι Νόρα! Και μην σου πω πως η δική σας περίπτωση είναι χειρότερη!
Ν:Γιατί?
Ε:Επειδή Νοράκι, ξέρεις τι πέρασε την πρώτη φορά και θα έπρεπε να σκεφτείς πως δεν είναι δυνατόν να τον βάλεις σ'αυτή την κατάσταση και δεύτερη! Εκτός αυτού, είσαι ο έρωτας της ζωής του! Και για σένα αυτό είναι ο Λουκάς! Θα κάνετε παιδί και δεν θα το ξέρει? Θα στερήσεις από αυτό το πλασματάκι τον πατέρα του και θα καταδικάσεις μια για πάντα τη σχέση σου μαζί του?
Ν:Ρε Εύα, νομίζεις δεν τα έχω σκεφτεί όλα αυτά? Αλλά και μόνο στην ιδέα ότι θα με μισήσει ή δεν θα θέλει να με ξαναδεί στα μάτια του επειδή του το έκρυψα...
Δ:Αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει! Μπορεί να θυμώσει μαζί σου στην αρχή, αλλά μετά θα δει τα πράγματα πιο καθαρά και θα επιδιώξει να είναι και πάλι δίπλα σου και σε λίγο καιρό, δίπλα και στο παιδί σας!
Ν:Δεν είμαι και τόσο αισιόδοξη!
Ε:Νόρα σ'αγαπάει και τον αγαπάς! Θα πέθαινες για χάρη του, όπως το ίδιο θα έκανε κι αυτός για σένα! Είναι κρίμα να χαθούν όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή φοβάσαι την αρχική του αντίδραση!
Δ:Πες του το όσο είναι καιρός! Αν αργήσεις, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πολύ χειρότερες!
Ε:Χώρια του ότι σε λίγο θ'αρχίσει να φαίνεται η κατάστασή του και θα το καταλάβει μόνος του!
Ε:Τότε πραγματικά το θέμα θα είναι ζόρικο!
Ν:Δίκιο έχετε!
Δ:Νόρα, τηλεφώνησέ του και πες του να βρεθείτε! Μην το καθυστερείς! Ακόμα και σήμερα αν γίνεται!
Ν:Σίγουρα?
Ε:Πάρε τηλέφωνο τώρα!
Ν:Καλά! (τηλεφωνεί) Έλα Λουκά... Καλά... Θέλω να βρεθούμε. Έχω να σου πω κάτι πολύ σοβαρό... Και σήμερα αν είναι εύκολο... Ωραία. Τα λέμε τότε. (το κλείνει)
Ε:Λοιπόν?
Δ:Τι έγινε?
Ν:Στις 9 θα ξεκαθαριστούν όλα!


Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα. Το βράδυ έφτασε. Η Νόρα είχε πολύ άγχος. Πώς θα του το έλεγε? Πώς θα αντιμετώπιζε την αντίδρασή του? Κι αν της έλεγε πως δεν θέλει να την ξαναδεί στα μάτια του? Τι θα έκανε? Μπορεί να είχαν χωρίσει με δική της απόφαση και να είχε αποτρέψει κάθε προσπάθειά του να ξαναείναι μαζί, αλλά το να τον χάσει τελείως την τρέλαινε! Δεν μπορούσε να το σκέφτεται! Δεν το χωρούσε το μυαλό της! Ώσπου το κουδούνι ακούστηκε. Μάζεψε λοιπόν όσο κουράγιο της απέμεινε και πήγε ν'ανοίξει την πόρτα. Αντίκρισε έναν Λουκά ανήσυχο. Δεν ήταν σίγουρος για το αν η συνάντηση αυτή θα του έβγαινε σε καλό. Παρ'όλα αυτά όμως, είχε μια ελπίδα πως θα μπορούσαν να ξαναείναι μαζί με τη Νόρα, πως είχε μετανιώσει για τη στάση που κράτησε και πως επιθυμούσε να τα ξαναβρεί μαζί του, όπως άλλωστε ήθελε κι εκείνος. Το είδε στο βλέμμα του από την πρώτη στιγμή.

Λ:Καλησπέρα.
Ν:Καλησπέρα. Πέρασε. (με αυστηρό τόνο και βλέμμα που πρόδιδε πως τα πράγματα δεν θα ήταν και τόσο ευνοϊκά)
Λ:Δεν προβλέπεται να είναι για καλό αυτή η συνάντηση, έτσι?
Ν:Αυτό θα το κρίνεις εσύ. Να σου βάλω ποτό?
Λ:Ναι, γιατί μάλλον θα χρειαστεί!
Ν:Ορίστε. Λουκά, θέλω να σου πω κάτι πολύ σοβαρό.
Λ:Ωχ!
Ν:Είναι ήδη πολύ δύσκολο, μην τα κάνεις χειρότερα τα πράγματα!
Λ:Θέλεις να χωρίσουμε?
Ν:Γιατί, ήμαστε μαζί όλον αυτό τον καιρό και δεν το ξέρω?
Λ:Όχι, αλλά έτσι το είπα!
Ν:Ρε Λουκά, σοβαρέψου!
Λ:ΟΚ. Απ'ότι φαίνεται δεν είναι και πολύ απλό!
Ν:Καθόλου! Θα καθορίζει τις ζωές μας από 'δω και πέρα!
Λ:Τόσο τραγικά τα πράγματα?
Ν:Τραγικά δεν ξέρω αν θα είναι. Αυτό θα εξαρτηθεί από το πώς θα το πάρεις.
Λ:Τι εννοείς? Νόρα θα μου πεις ή θα με σκάσεις? Με γκάστρωσες τόση ώρα!
Ν:Το ποιος γκάστρωσε ποιον θα το καταλάβεις στην πορεία!
Λ:Παρακαλώ?
Ν:Λουκά, είμαι έγκυος. Σε λίγους μήνες θα κρατάω στην αγκαλιά μου το παιδί μας!
Λ:...
Ν:Λουκά?
Λμε βλέμμα που μαρτυρά πως έχει πέσει από τα σύννεφα) Δεν μου κάνεις πλάκα, έτσι?
Ν:Όχι Λουκά.
Λ:Από πότε το ξέρεις?
Ν:Εδώ κι έναν μήνα και κάτι.
Λ:Τόσο καιρό και δεν μου είπες τίποτα?
Ν:Προσπάθησα, ήμουν έτοιμη να σου το πω, όταν μου ξεφούρνισες πως θ'αναλάβεις την υπεράσπιση της Αντιγόνης.
Λ:Και αυτό τι σημαίνει? Δεν μιλάμε για κάτι απλό και καθημερινό Νόρα!
Ν:Αυτό ακριβώς Λουκά! Αυτό το παιδί το θέλαμε και οι δύο! Όμως όχι κάτω από τέτοιες συνθήκες! Εμείς να είμαστε αντίδικοι και από την άλλη να περιμένουμε παιδί. Να κάνουμε σαν να μην τρέχει τίποτα! Αυτό δεν γίνεται!
Λ:Αν το ήξερα θα είχα φύγει απο την υπόθεση!
Ν:Το ξέρω και γι'αυτο ακριβώς δεν σου το είπα! Ήθελα να μην υπερσπιστείς την Αντιγόνη επειδή μ'αγαπάς και θα το κάνεις για μένα, όχι επειδή το θεωρείς πρέπον και θα 'ρθει η μέρα που θα μου το χτυπήσεις!
Λ:Πιστεύεις πραγματικά ότι θα σου το χτυπούσα ή θα παρατούσα την υπόθεση μόνο και μόνο επειδή αυτό είναι το σωστό!
Ν:Και γιατί θα την παρατούσες Λουκά?
Λ:Για μας Νόρα! Αν συνέχιζα όλον αυτό τον καιρό, αυτό είναι επειδή δεν ήθελα να πιστέψεις πως είμαι ο αδύναμος Λουκάς που δεν είναι ικανός να υπερασπιστεί τα πιστεύω του!
Ν:Δεν θα σχημάτιζα ποτέ τέτοια γνώμη για σένα! Γνωριζόμαστε χρόνια! Ξέρω ποιος είναι ο Λουκάς που έχω δίπλα μου! Δεν θ'αλλάξει η γνώμη μου για σένα από ένα και μόνο γεγονός!
Λ:Άλλαξε όμως όταν υπερασπίστηκα την Αντιγόνη!
Ν:Παραδέχομαι πως ήταν λάθος μου να μην σου μιλήσω από την αρχή. Όμως απαιτώ από σένα να με καταλάβεις!
Λ:Κι εγώ παραδέχτηκα το λάθος μου Νόρα! Όμως εσύ δεν άλλαξες στάση! Καταλαβαίνω πως βρέθηκες σε μια δύσκολη στιγμή και δεν ήξερες πώς να το χειριστείς όλο αυτό, αλλά το να μου επιτείθεσαι και να με απομακρύνεις συνεχώς από σένα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που έκανες ποτέ!
Ν:Μπορεί να έχεις δίκιο!
Λ:Μπορεί? Ακόμα έχεις αμφιβολίες? Είσαι απαράδεκτη!
Ν:Σ'ευχαριστώ πολύ! (νιώθει έναν πόνο και αυτό αποτυπώνεται στο πρόσωπό της, όσο κι αν προσπαθεί να το κρύψει. Κάτι που δεν παρνά απαρατήρητο) Θέλω να σκεφτείς αυτά που σου είπα και όταν είσαι έτοιμος, έλα ξανά να μιλήσουμε. (κι άλλος πόνος)
Λ:Νόρα είσαι καλά? (φανερά ανήσυχος)
Ν:Μια χαρά.(δεν πείθει και πολύ)
Λ:Τι μια χαρά παιδί μου? Εσύ είσαι χάλια! Πονάς?
Ν:Δεν είναι τίποτα! Κάτι πονάκια μόνο. (ακόμα πιο έντονος πόνος. Αυτή τη φορά δεν μπορεί να κρυφτεί)
Λ:Νόρα, πάμε μέσα να ξαπλώσεις!
Ν:Δεν χρειάζεται. Καλά είμαι.
Λ:Δεν ακούω κουβέντα! Πάμε!

Την αγκαλιάζει τρυφερά για να τη διευκολύνει και την βάζει κάτω από τα σκεπάσματα.

Ν:Λουκά, εντάξει είμαι. Μου συμβαίνει συχνά!
Λ:Δεν με πείθεις ό,τι και να πεις! Ηρέμησε! Δεν πρέπει να ταράζεσαι στην κατάστασή σου!
Ν:Μετά απ'όλα αυτά που έμαθες, το πιο λογικό θα ήταν να μου φωνάξεις, να ξεσπάσεις πάνω μου και να χτυπήσεις δυνατά την πόρτα πίσω σου ή να μου πεις πως δεν θέλεις να με ξαναδείς ποτέ, όχι να με φροντίζεις!
Λ:Όλα αυτά που προανέφερες δεν πρόκειται να γίνουν όμως! Το ξέρεις πως δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου! Και μόνο στη σκέψη τρελαίνομαι! Ειδικά τώρα που περιμένουμε την μπέμπα μας!
Ν:Και πώς ξέρεις ότι θα είναι μπέμπα?
Λ:Δεν σηκώνω κουβέντα επί αυτού του θέματος! Θα είναι κοριτσάκι! Τι κοριτσάκι δηλαδή, κοριτσάρα αφού θα πάρει από του γονείς της!
Ν:Το έχεις πάρει απόφαση δηλαδή! Για αγόρι δεν σηκώνεις κουβέντα?
Λ:Στη δεύτερη, τρίτη εγκυμοσύνη βλέπουμε! Αυτό όμως το μωράκι που μεγαλώνει μέσα σου θα είναι κορίτσι και θα μοιάζει στη μαμά του! Μόνο το ξερό της το κεφάλι να μην πάρει, γιατί τότε την βάψαμε!
Ν:Κακίες! Και από πού κι ως πού θα υπάρξει δεύτερη και τρίτη εγκυμοσύνη?
Λ:Μόνο με μια μπέμπα θα μ'αφήσεις κακούργα? Κανόνισε!
Ν:Αφού έχουμε χωρίσει!
Λ:Είχαμε θέλεις να πεις! Όπως λέει και ο Ρέμος "μα δεν τελειώσαμε, τον χρόνο απλά για λίγο τον παγώσαμε"!
Ν:Πλούσιο ρεπερτόριο έχεις βλέπω!
Λ:Μόνο όταν με συμφέρει!
Ν:Το 'χω καταλάβει! Ωχ τι έχω να τραβήξω!
Λ:Πολλά! Θα το ανακαλύψεις στην πορεία αυτό! Σου πέρασε ο πόνος?
Ν:Ναι!
Λ:Ωραία!
Ν:Τι έχεις στο μυαλό σου Βενέτη?
Λ:Θα σου δείξω! Να μην σε κρατάω σε αγωνία!!!
Ν:Λουκ...

Δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει τη φράση της. Ο Λουκάς της κλείνει το στόμα μ'ένα γλυκό φιλί, το οποίο εξελίχθηκε σε παθιασμένο, αφού μέσα του είχε συσσωρευθεί όλο το πάθος που κρατούσαν μέσα τους όσο καιρό ήταν χώρια.

Παντρέυτηκαν λίγο καιρό αργότερα και σε λίγους μήνες κρατούσαν στην αγκαλιά τους την κόρη τους. Ήταν και οι δυο τρισευτυχισμένοι.

Η υπόλοιπη ζωή τους κύλησε ήρεμα και γλυκά σαν όνειρο. Οι μικροτσακωμοί δεν έλειπαν φυσικά! Για τη Νόρα και το Λουκά μιλάμε άλλωστε! Όμως ποτέ δεν έκαναν πολύ καιρό για να τα βρουν πάλι. Λίγες ώρες μόνο! Έτσι συνέχισαν να ζουν ευτυχισμένοι για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους...

ΤΕΛΟΣ


Ελπίζω να βγήκε καλό!!!!

Tέλειο!Περιμένω καινούριο!

norakiloukakos4ever έγραψε:Tέλειο!Περιμένω καινούριο!

Χαίρομαι που σου άρεσε! Δεν ξέρω όμως πότε θα βάλω καινούριο!

nora1 έγραψε:

norakiloukakos4ever έγραψε:Tέλειο!Περιμένω καινούριο!

Χαίρομαι που σου άρεσε! Δεν ξέρω όμως πότε θα βάλω καινούριο!

Οκ αγαπη μου θα περιμενω!

Άργησα λίγο να μπω, αλλά τώρα θα βάλω καινούριο σεναριάκι!

Λοιπόν! Βρισκόμαστε λίγους μήνες αργότερα. Είναι Ιούνιος και η Νόρα διανύει τον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης της.

Ο Μάνος έχει γυρίσει από Αμερική και είναι και πάλι μαζί με την Εύα.

Η Αντιγόνη έχει πάει φυλακή επιτέλους!

Όλη η παρέα είναι μαζεμένη στην Εδέμ και κάθονται γύρω από ένα τραπέζι...

Μ:Στην υγειά μας!
Δ-Ν-Ε-Ν-Λ:Στην υγειά μας!
Λ:Στην υγειά της Νόρας μου και της μπουμπούς μας!
Ε:Αμάν πια!
Δ:Καλά σου λέει ρε Λουκά! Από τότε που έμαθες ότι θα κάνετε κοριτσάκι, μας έχεις ζαλίσει!
Λ:Εγώ το ήξερα ότι θα είναι κοριτσάκι!
Μ:Ναι, αυτός μύρισε τα νύχια του!
Λ:Ρε άη στο διάολο!
Μ:Αυτός σ'ενημέρωσε?
Λ:Μάνο, μια χαρά ήσουν στην Αμερική!
Μ:Ναι, αλλά δεν είχα ποιον ηλίθιο να βρίζω και γύρισα επειδή σκέφτηκα εσένα!
Λ:Τον εαυτό σου δεν τον σκέφτηκες?
Μ:Ηλίθιο είπα αγόρι μου, όχι πανέξυπνο και κούκλο!
Λ:Πάλι για μένα μιλάς?
Μ:Δεν είπα ηλίθιος? Άρα εσένα εννοούσα!
Ν:Ελάτε τώρα, μην μου το κακολογείτε το μωρό μου!
Λ:Αγάπη μου! (φιλιούνται)
Μ:Ρε Νικόλα, πήγαινε φέρε λίγο νερό! Κολλήσαμε από τα μέλλια!
ΝΙΚ:Τι νερό ρε? Εδώ χρειάζεται ολόκληρο το υδρογραφικό δίκτυο της Ελλάδας!
Λ:Σταματήστε πια γκρινιάρηδες!
Μ:Μίλησε ο ήσυχος και βολικός άνθρωπος τώρα!
Λ:Ακριβώς!
Ε:Α, καλά!!! Η τρέλα πάει σύννεφο εδώ μέσα! Απορρώ πώς τους αντέχουμε!
Δ:Αφού τους αγαπάμε, τι να κάνουμε?
Μ:Είμαστε αγαπησιάρηδες, τι να κάνουμε?
Λ:Σωστά!
Ε:Να και κάτι στο οποίο συμφωνείτε!
Δ:Βρήκαν πράγμα να συμφωνήσουν!
Ν:Άουτς!!! (έκφραση πόνουν)

Όλοι στρέφονται προς το μέρος της.

Λ:Αγάπη μου, τι έπαθες?
Ν:Λουκά, βοήθεια!
Λ:Τι έγινε μωρό μου? (ταραγμένος)
Ν:Γεννάω Λουκά! Σπάσανε τα νερά!
Λ:Έρχεται η μπεμπούλα μας δηλαδή?
Ν:Στο δρόμο είναι! Άαααα! Και δεν θ'αργήσει, πίστεψέ με!
Δ:Τι κάθεστε καλέ? Δεν τη βλέπετε πώς είναι? Γρήγορα στο μαιευτήριο!
Λ:Έλα μωρό μου, πάμε. (πηγαίνει προς το μέρος της για να τη βοηθήσει) Εσείς ειδοποιήστε το γιατρό! Πάμε ψυχή μου!!!

Η Νόρα πονούσε πολύ! Ο Λουκάς έκανε όσο πιο γρήγορα μπορούσε και προσπαθούσε να την ηρεμήσει ταυτόχρονα

Όταν έφτασαν στο μαιευτήριο, ο γιατρός τους πήγε στην αίθουσα τοκετού. Οι υπόλοιποι περίμεναν στο χώρο αναμονής.

Στην αίθουσα τοκετού...
Ο Λουκάς κρατάει το χέρι της Νόρας, ενώ εκείνη πονάει πάρα πολύ. Η μπέμπα δεν αργεί!!!

Ν:Λουκά, Λουκά μου πονάω! Ααααααααα!!!!!
Λ:Κουράγιο μωρό μου, κουράγιο! Εδώ είμαι εγώ! (προς γιατρό) Γιατρέ, πώς πάνε τα πράγματα?
Γ:Πάρα πολύ καλά! Νοράκι, σπρώξε άλλη μία φορά καλά! Τελευταία ελπίζω!
Λ:Έλα μωράκι μου! Άλλη μία φορά και θα έχουμε στην αγκαλιά μας το μωράκι μας! (την φιλάει γλυκά για να την εμψυχώσει)
Ν:Ααααααααα!!!

Κλάμα μωρού ακούγεται στην αίθουσα! Η Νόρα, μόλις το ακούει, ξεχνάει ό,τι πόνο ένιωθε μέχρι πριν και την κατακλύζει ένα αίσθημα χαράς. Και οι δύο είναι πολύ συγκινημένοι. Ο γιατρός τους δίνει το μωράκι τους.

Ν:Κοίτα την αγάπη μου! Δεν είναι πανέμορφη? (δακρύζει)
Λτης σκουπίζει το δάκρυ) Μια κούκλα είναι, σαν τη μαμά της!
Ν:Το μωράκι μας!
Λ:Η κοράκλα μας θέλεις να πεις!
Νγελάει γλυκά και φιλιέται με τον Λουκά)
Γ:Τώρα θα την πάρουμε για να την πλύνουμε και να της κάνουμε τις απαραίτητες εξετάσεις. Εσείς κυρία Φωκά σε λίγο θα είστε στο δωμάτιό σας.
Λ:Κυρία Βενέτη γιατρέ!
Γ:Συγγνώμη, δίκιο έχετε!

Λίγη ώρα αργότερα, η Νόρα ήταν στο δωμάτιο της με τον Λουκά, όταν μέσα μπήκαν ο Μάνος, η Εύα, η Δάφνη και ο Νικόλας.

Ε:Γεια σας!
Ν:Καλώς τους!
Δ:Πώς είσαι Νοράκι?
Ν:Μια χαρά!
Λ:Είδατε το μωράκι μας?
Μ:Κούκλα σαν τη μάνα της!
Λ:Μάνο μαζέψου!
Μ:Να μην πω την αλήθεια?
Ν:Γιατί Λουκά, έχεις διαφορετικη άποψη?
Λ:Εεεε... Τώρα τι να πω?
ΝΙΚ:Τίποτα! Να σας ζήσει παιδιά!
Ε:Να σας ζήσει! Νοράκι, σιδερένιες και οι δύο! Λουκάκο μου, να τις χαίρεσαι!
Λ:Θα τις χαίρομαι, είναι σίγουρο! Τέτοιες που είναι και οι δύο! Αξιολάτρευτες!
Μ:Λουκά, τώρα σε παντρεύτηκε, δεν μπορείς να τη χάσεις. Οπότε, άσε το γλύψιμο!
Λ:Είσαι βλάκας!
Μ:Ευχαριστώ και ανταποδίδω!
Λ:Το μωρό μου χρειάζεται ξεκούραση. Δεν την κάνετε σιγά-σιγά?
Ν:Λουκά? Διώχνεις τους φίλους μας?
Λ:Με ευγενικό τρόπο πάντα! Θα μπορούσα να τους πω: ξεκουμπιστείτε επιτέλους!
Ν:Ρε Λουκά!
Ε:Έλα ρε Νοράκι τώρα! Θέλει να μείνετε και λίγο οι δυο σας! Λογικό είναι! Έχουμε κι εμείς δουλειές! Πρέπει να πηγαίνουμε κάποια στιγμή!
Δ:Όντως! Να μου φιλήσεις την μπουμπού!
Ν:Εννοείται! Γεια σας παιδιά!
ΝΙΚ-Δ-Ε-Μ:Γεια σας!

Μόλις φεύγουν...

Λ:Επιτέλους μόνοι!
Ν:Ρε Λουκά, τι αγένεια ήταν αυτή?
Λ:Εγώ φταίω? Αυτοί κατσικώθηκαν εδώ και δεν έλεγαν να φύγουν!
Ν:Κι εσύ έπρεπε να τους διώξεις?
Λ:Ήθελα κι εγώ να μείνω μόνος με τη γυναίκα μου. Κακό είναι? (κάθεται δίπλα της στο κρεβάτι και την αγκαλιάζει)
Ν:Καθόλου κακό, αλλά...
Λ:Σσσς. Δεν έχει αλλά! (την φιλάει γλυκά)

Μια νοσοκόμα μπαίμει στο δωμάτιο και φέρνει τη μικρή.

Νοσ:Γεια σας! Σας έφερα το μωρό!
Λ:Α, ήρθε η κόρη μου!
Ν:Ναι!
Νοσ:Να φεύγω εγώ! Θα την ξαναπάρω σε τρεις ώρες περίπου. Κα Βενέτη, όταν πεινάσει θα πρέπει να τη θηλάσετε. Σε λίγο δηλαδή
Ν:Μάλιστα!
Λ:Γεια σας!

Η νοσοκόμα φεύγει και ο Λουκάς αφήνει την μπέμπα στην αγκαλιά της Νόρας.

Ν:Κοίτα την! Είναι τόσο γλυκιά!
Λ:Έμοισε στους γονείς της!
Ν:Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω πως αποκτήσαμε μωράκι!
Λ:Καλά θα κάνεις να το πάρεις απόφαση όσο είναι καιρός!
Ν:Σαν όνειρο φαίνεται!
Λ:Ευτυχώς είναι πραγματικότητα μάτια μου!
Ν:Μμμμ. Τι ήσυχη που είναι!
Λ:Ναι! Δες πώς μας κοιτάει!
Ν:Δεν μας έχει ξαναδεί! Νιώθει όμως την αγπάπη μας! Βλέπεις πόσο ήρεμη είναι?
Λ:Βολεύτηκε και στην αγκαλιά σου! Εξάλλου δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν αισθάνεται όμορφα στη δική σου αγκαλιά!
Νγελάει) Δεν θα την πάρεις κι εσύ?
Λ:Δεν θέλω να χαλάσω αυτή την εικόνα!
Ν:Σίγουρα?
Λ:Καλά, αφού επιμένεις! Πρώτα όμως θα σας βγάλω μια φωτογραφία!
Ν:Τι λες ρε Λουκά? Είμαι χάλια!
Λ:Κούκλα είσαι! Σαν να βγήκες από παραμύθι!
Ν:Καλά, αφού το λες εσύ!
Λ:Έτσι μπράβο! Χαμογέλασε τώρα! (βγάζει τη φωτογραφία) Υπέροχες βγήκατε!
Ν:Για να δώ!
Λ:Ορίστε!
Ν:Όντως, είναι πολύ ωραία φωτογραφία!
Λ:Εσείς την ομορφαίνετε!
Ν:Πάρε τώρα την μπέμπα!

Ο Λουκάς παίρνει στα χέρια του προσεκτικά το μωρό. Κάθεται δίπλα στη Νόρα και πάλι. Νιώθει πολύ ωραία που έχει στην αγκαλιά του τις δύο γυναίκες της ζωής του.

Λ:Τι μικροσκοπική που είναι!
Ν:Είναι το ποντικάκι μας! Αν και δεν θ'αργήσει να ξεπεταχτεί!
Λ:Θα πάρει το μπόι το δικό μου το παιδί!
Ν:Το μυαλό σου να μην πάρει μόνο!
Λ:Δεν το'πιασα αυτό!
Ν:Αυτό ακριβώς εννοούσα!
Λ:Νόρα!
Ν:Άσ΄τα τώρα αυτά! Έχουμε καλύτερα πράγματα ν'ασχολούμαστε! Έχουμε στα χέρια μας το ψυχουλάκι μας!
Λ:Ξέρεις τα κουμπιά μου τελικά!
Ν:Εννοείται! Κάτι έμαθα όλα αυτά τα χρόνια που είμαι δίπλα σου!
Λ:Πάντως σου μοιάζει!
Ν:Πότε πρόλαβε ρε Λουκά?
Λ:Κοίτα την! Έχει τα χείλη σου, το σχήμα του προσώπου σου και είναι γλυκιά και αγαπητή σαν εσένα! Για να μην σχολιάσω αυτό το αθώο βλεμματάκι στο οποίο είναι αδύνατον να αντισταθώ!
Ν:Πώς γίνεται να έχω έναν τόσο γλυκό άντρα?
Λ:Έτσι οπως γίνεται να έχω κι εγώ μια τόσο υπέροχη γυναίκα!
Ν:Σ'αγαπάω!!!
Λ:Εγώ αν δεις! (φιλιούνται)

Η μπέμπα όμως αρχίζει να γκρινιάζει.

Λ:Μήπως ήρθε η ώρα για το γάλα της?
Ν:Μάλλον!
Λ:Πεινάει το μωρό μου?
Ν:Ναι. Λουκά δεν πας έξω για να την ταΐσω?
Λ:Γιατί, σ'ενοχλώ?
Ν:Όχι, αλλά δεν νιώθω άνετα με σένα εδώ μέσα.
Λ:Γιατί?
Ν:Γιατί δεν ξέρω πώς θα σου φανεί! Μπορεί να αηδιάσεις! Όλα είναι πιθανά!
Λ:Μην ακούω χαζομάρες! Αυτή είναι η πιο όμορφη και γλυκιά πράξη της φύσης!
Ν:Είσαι σίγουρος?
Λ:Νοράκι, το μωρό μας πεινάει!
Ν:Καλά! Έλα αγάπη μου, έλα ψυχή μου να κάνουμε μαμ! Γλυκό μου εσύ μωράκι!
Λ:Α, θ'αρχίσω να ζηλεύω μου φαίνεται! Η μπέμπα μου πήρε όλα τα προνόμια! Στο τέλος θα με ξεχάσεις εμένα!
Ν:Ποτέ! Αυτό εδώ το πλασματάκι είναι ο καρπός του έρωτά μας! Είναι η ζωντανή απόδειξη για την αγάπη μας!

Η μπέμπα κλαίει.

Λ:Μόνο που η αγάπη μας πεινάει κι έχει αρχίσει να γκρινιάζει πολύ!
Ν:Δίκιο έχεις!

Η Νόρα τοποθετεί τη μικρή κοντά στο στήθος της κι αρχίζει να την ταΐζει. Ο Λουκάς παρακολουθεί αυτή την τρυφερή σκηνή, ενώ έχει αγκαλιάσει τη Νόρα.

Και οι μέρες κύλησαν πολύ γρήγορα...




Ακολουθεί και δεύτερο λόγω μεγέθους! Αυτό είναι ήδη τεράστιο!.

ειναι πραγματικα τελειοοοοοοοο!! μπραβο μπραβο μπραβο!!!! περιμενω το επομενο μερος!! με εκοψες πανω στο καλυτερο!! εχεις πραγματικα ταλεντο παντως!! περιμενουμεεεε

Nora Loukas έγραψε:
ειναι πραγματικα τελειοοοοοοοο!! μπραβο μπραβο μπραβο!!!! περιμενω το επομενο μερος!! με εκοψες πανω στο καλυτερο!! εχεις πραγματικα ταλεντο παντως!! περιμενουμεεεε

Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο αγάπη! Η συνέχεια σε λίγα λεπτά!

Οι μέρες που η Νόρα έπρεπε να μείνει στο μαιευτήριο πέρασαν γρήγορα και πολύ σύντομα έφτασε η στιγμή που βγήκε αγκαλιά με την κόρη της. Στο σπίτι όμως την περίμενε μια έκπληξη!

Μόλις η Νόρα πέρασε την πόρτα του σπιτιού και άνοιξε τα φώτα, αντίκρισε όλη την παρέα μαζεμένη, το χώρο διακοσμημένο με ροζ μπαλόνια και μια τούρτα που έλεγε "καλωσήρθες μπεμπούλα" πάνω στο τραπέζι! Με αυτήν την εικόνα, συγκινήθηκε πολύ! Ο Λουκάς τότε την αγκάλιασε και της έδωσε ένα γλυκό φιλί.

Λ:Να μας ζήσει η μπεμπούλα μας αγάπη μου!
Ν:Να μας ζήσει Λουκάκο μου!
Ε:Πάντα άξια παιδιά!
Δ:Σιδερένια!
Νικ:Να είναι πάντα καλότυχη και υγειέστατη!
Μ:Εγώ τι να πω τώρα? Τα είπαν όλα! Να είναι πάντα καλά η γλυκιά μου!
Ν:Ευχαριστώ πολύ παιδιά! Όλα είναι υπέροχα! Με συγκινείτε πραγματικά πολύ! (τους φιλάει όλους σταυρωτά)
Ε:Μην ευχαριστείς μόνο εμάς! Άλλος είχε την ιδέα!
Ν:Λουκάκο...!
Λ:Ναι, τι?
Ν:Εσύ ευθύνεσαι για όλα αυτά, ε?
Λ:Εεε...
Ν:Τι εεεε?
Λ:Είναι δυνατόν να έρχεται στο σπίτι η μπουμπού μας και να μην το γιορτάσουμε?
Ν:Μόνο για το μωρό είναι το πάρτυ δηλαδή?
Λ:Και για σένα φυσικά! Αν δεν ήσουν εσύ, δεν θα υπήρχε αυτό το μωρό! Ούτε κι εγώ θα ήμουν τόσο ευτυχισμένος όσο είμαι! Και οι δύο ομορφαίνετε τη ζωή μου!
Ν:Σ'ευχαριστούμε λοιπόν! Κι εγώ και η μικρή!
Λ:Τίποτα! Θα έκανα τα πάντα για εσάς!
Ν:Σ'αγαπάω!
Λ:Κι εγώ! (φιλιούνται)
Μ:Έλα! Πολλά μέλλια έπεσαν!
ΝΙΚ:Καλά σας λέει ρε! Δεν ήρθαμε εδώ για να σας δούμε να φιλιέστε!
Δ:Αφήστε τους ήσυχους! Να χαρούν τώρα τη στιγμή!
Ε:Δίκιο έχει!
Ν:Δεν είναι σωστό όμως να σας καλούμε και να μην ασχολούμαστε μαζί σας!
Λ:Καλά λες αγάπη μου! Πήγαινε να βάλεις τη μικρή στο κρεβατάκι της μιας και κοιμήθηκε κι έλα!
Ν:Εντάξει!

Λίγα λεπτάκια μετά, η Νόρα είχε επιστρέψει. Η παρέα άρχισε να συζητά τα δικά της και η Νόρα συνηδειτοποιούσε για πολλοστή φορά πόσο σημαντικοί είναι για τη ζωή της οι φίλοι της! Η ώρα λοιπόν πέρασε ήρεμα, όπως και τα υπόλοιπα χρόνια...


Τεσσεράμησι περίπου χρόνια μετά...

Η Νόρα και ο Λουκάς έχουν αποκτήσει άλλη μία κορούλα, η οποία είναι 9 μηνών. Την πρώτη ονόμασαν Αγάπη, ενώ τη δεύτερη Ελπίδα!

Ένα βροχερό βράδυ...
Βλέπουμε τη Νόρα να ταΐζει και να βάζει για ύπνο την Ελπίδα, ενώ ο Λουκάς έχει αναλάβει την Αγάπη.

Στο δωμάτιο της Αγάπης...

Α:Μπαμπά?
Λ:Τι είναι αγάπη μου?
Α:Θα μου διαβάσεις ένα παραμύθι?
Λ:Φυσικά! Ποιο θέλεις?
Α:Μμμ, τη Πεντάμορφη και το Τέρας!
Λ:Πάλι? Στο τέλος θα το μάθεις απ'έξω!
Α:Αφού το ξέρεις ότι είναι το αγαπημένο μου!
Λ:Καλά! Έλα να το διαβάσουμε τώρα! Τι να κάνω που δεν μπορώ να σου χαλάσω χατίρι?

Κάθεται δίπλα της στο κρεβάτι και αρχίζει να της διαβάζει. Λίγο αργότερα, εκείνη έχει αποκοιμηθεί στην αγκαλιά του. Σηκώνεται λοιπόν όσο πιο σιγά μπορεί από το κρεβάτι και την σκεπάζει. Έπειτα τη φιλάει απαλά στο μετωπάκι της.

Λ:Καληνύχτα μικρέ μου άγγελε! Ίδια η μητέρα σου είσαι!

Τότε παέι στην κρεβατοκάμαρα, όπου τον περιμένει η Νόρα.

Ν:Κοιμήθηκε?
Λ:Σαν αγγελάκι! Ακόμα και στον ύπνο σου μοιάζει!
Ν:Η γλυκιά μου! Και η Ελπίδα όμως έπεσε ξερή!
Λ:Φαντάζομαι! Ελπίζω να μην νυστάζεις κι εσύ!
Ν:Γιατί, δεν θα κοιμηθούμε?
Λ:Κάποια στιγμή!
Ν:Λουκά, τι έχεις στο μυαλό σου?
Λ:Πολλά! (αρχίζει να τη φιλάει στο λαιμό)
Ν:Λουκά...
Λ:Σσσσς...(της κλείνει το στόμα μ'ένα φιλί)

Η βροχή συνεχίζει να πέφτει έξω από το παράθυρο. Το σπίτι όμως έχει ένα ζεστό και γλυκό τόνο. Λίγο αργότερα, η Νόρα βρίσκεται στην αγκαλιά του Λουκά.

Ν:Λουκάκο μου, είσαι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί!
Λ:Κι εμένα μωρό μου! Από τότε που σε γνώρισα ήρθαν όλα τα καλά στη ζωή μου!
Ν:Δεν θέλω να σε χάσω ποτέ!
Λ:Και να ήθελες, είναι λίγο δύσκολο! Μην ξεχνάς πως χάρη στις δύο αξιολάτρευτες κορούλες μας, οι ζωές μας είναι συνδεδεμένες για πάντα!
Ν:Ευτυχώς! (φιλιούνται γλυκά στο στόμα)

Τότε η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνει η Αγάπη.

Ν:Αγάπη μου, γιατί είσαι ξύπνια τέτοια ώρα?
Α:Έξω οι αστραπές ήταν πολύ δυνατές και φοβήθηκα. Μπορώ να κοιμηθώ μαζί σας?
Λ:Τίποτα δεν σου άφησε τελικά! Να δω τι θα κάνω μαζί σας!
Ν:Λουκά! Φυσικά και να έρθεις αγάπη μου! Μπες κάτω από τα σκεπάσματα!

Η μικρή μπαίνει στη μέση και νιώθει πιο ασφαλής πλέον.

Ν:Εντάξει είσαι?
Α:Ναι, μια χαρά! Μπαμπά, να σε ρωτήσω κάτι?
Λ:Ό,τι θέλεις!
Α:Την αγαπάς τη μαμά?
Λ:Πάρα πολύ αγάπη μου! Πιο πολύ και από τη ζωή μου!
Α:Εσύ μαμά τον αγαπάς τον μπαμπά?
Ν:Και το ρωτάς? Και τη ζωή μου θα έδινα γι'αυτόν!
Α:Εμένα μ'αγαπάτε?
Ν:Μόνο σ'αγαπάμε?! Εσύ και η Ελπίδα είστε όλη μας η ζωή!
Α:Μέχρι τον ουρανό?
Λ:Κι ακόμα πιο πάνω!
A:Αλήθεια?
Ν:Εννοείται! Αγάπη μου, τι θα έλεγες όμως, αν είχες ακόμα ένα αδελφάκι? Θα σου άρεσε?
Α:Πάρα πολύ!
Ν:Τότε μάλλον θα χαρείς μ'αυτό που έχω να σου πω!
Λ:Νόρα...
Ν:Ναι, Λουκά, είναι αυτό που φαντάζεσαι! Σε λίγους μήνες θα έχουμε άλλο ένα μωράκι στην οικογένειά μας!
Α:Αχ τέλεια!
Ν:Πάλι καλά που χαίρεσαι μωρό μου! Εσύ Λουκά τι λες?
Λ:Λέω πως είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος! (τη φιλάει γλυκά) Και τώρα που θα έχω άλλη μία γυναίκα στη ζωή μου, θα είμαι ακόμα πιο ευτυχισμένος!
Ν:Κι άλλη κόρη ρε Λουκά? Κανένα αγόρι δεν θα κάνουμε?
Λ:Στο τέταρτο, πέμπτο βλέπουμε!
Ν:Λουκά δεν είμαι κουνέλα!
Λ:Δεν είπα ότι είσαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα κάνουμε μόνο τρία παιδιά! Το να είσαι γονιός είναι το δεύτερο καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου τύχει!
Ν:Το ξέρω! Το έχω καταλάβει εδώ και πολύ καιρό! Το πρώτο καλύτερο πράγμα όμως ποιο είναι?
Λ:Το να έχεις τα παιδιά αυτά με τον άνθρωπο που αγαπάς και είναι το άλλο σου μισό. Αυτόν που θα είναι πάντα δίπλα σου και θα σε στηρίζει σε όλες τις φάσεις της ζωής σου!
Ν:Ε, τότε νομίζω πως τα έχω και τα δύο!
Λ:Να μην νομίζεις! Να είσαι σίγουρη!
Ν:Είμαι! Αυτά όμως θα τα πούμε άλλη ώρα! Τώρα είναι ώρα για ύπνο(κοιτώντας τη μικρή)! Αγάπη μου, θα έρθεις να σε πάρω μια αγκαλίτσα?
Α:Φυσικά! (μπαίνει στην αγκαλιά της)
Λ:Εμένα μ'αφήσατε εκτός? Μόνος μου θα μείνω?
Ν:Αγάπη τι λες? Να τον πάρουμε και τον μπαμπά?
Α:Δεν ξέρω! Μάλλον ναι!
Ν:Κρίμα είναι να τον αφήσουμε μόνο του, ε?
Α:Ναι, κρίμα!
Ν:Έλα εδώ κι εσύ ζηλιάρη! Σε κάνουμε δεκτό!
Λ:Πάλι καλά!
Ν:Μην αργείς όμως! Σε περιμένουμε! Και φοβόμαστε από τη βροχή!
Λ:Έρχομαι γκρινιάρες! (τις αγκαλιάζει) Αγάπη το ξέρεις πως και η μαμά σου φοβόταν όταν έβρεχε?
Α:Αλήθεια μαμά?
Ν:Αλήθεια μωρό μου! Αλλά, ευτυχώς, είχα τον μπαμπά που μ'έπαιρνε αγκαλιά κι ένιωθα ασφαλής!
Α:Και τώρα φοβάσαι?
Ν:Όχι πολύ! Ύπνο όμως τώρα!
Α:Καληνύχτα μαμά. Καληνύχτα μπαμπά!
Ν:Καληνύχτα αγάπη μου!
Λ:Κι όνειρα γλυκά! Και στις δύο αγάπες μου!
Ν:Και σε μένα?
Λ:Εννοείται! (τις φιλάει και τις δυο γλυκά)

Ο Λουκάς τις αγκαλιάζει πιο σφιχτά και κοιμούνται έτσι. Τόσο ευχάριστα πέρασαν και τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους. Απέκτησαν άλλα δύο παιδάκια, ένα κοριτσάκι κι ένα αγοράκι!

Είναι πραγματικά υπέροχο!!Περιμένω άλλη ιστορία!

noraloukas_feggaropetra! έγραψε:Είναι πραγματικά υπέροχο!!Περιμένω άλλη ιστορία!

Xαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε! Τοεπόμενο δεν ξέρω πότε. Δεν έχω έμπνευση!

Αχ ειναι ολα τελεια περιμενω το επομενο

Vikoula foka-veneti έγραψε:Αχ ειναι ολα τελεια περιμενω το επομενο

Χαίρομαι που σου αρέσουν τα σεναριάκια μου Βίκυ μου! Το επόμενο δεν ξέρω πότε! Ελπίζω σύντομα!

ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!

loykitsa έγραψε:
ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!

Σ'ευχαριστώ πολύ!

Αποφάσισα να βάλω ένα ακόμη σενάριο για Λουκανορική μπουμπού! Ελπίζω να βγήκε καλό!

Σενάριο για ΛουκαΝορική μουμπού Νο 5

Αρχικά, να σας ενημερώσω πως χρονικά βρισκόμαστε στο καλοκαίρι που μας έρχεται, με κάποιες διαφορές στην πλοκή.
Η Νόρα και ο Λουκάς έχουν αποκτήσει πλέον τη γλυκύτατη κόρη τους, που είναι πανέμορφη και μοιάζει εκπληκτικά στη μαμά της. Τώρα είναι δύο μηνών. Οι γονείς της Νόρας έχουν επιστρέψει πλέον στη Μονεμβασιά. Ο Μάνος γύρισε από την Αμερική και τώρα ζει με την Εύα και μεγαλώνουν μαζί τον μικρό Άγγελο. Η Δάφνη και ο Νικόλας κλασσικά μαζί και αγαπημένοι.

Ας ξεκινήσουμε όμως!

Λοιπόν! Βρισκόμαστε στο σπίτι της Νόρας και του Λουκά ένα πρωινό Σαββάτου. Είναι νωρίς και το ζευγάρι κοιμάται, όταν την πρωινή ησυχία διαταράσσει το κλάμμας την μικρής μπέμπας. Ο Λουκάς ξυπνάει και πηγαίνει γρήγορα στο δωμάτιό της μικρής, για να μην ξυπνήσει τη Νόρα, που ακόμη κοιμάται.

Στο παιδικό δωμάτιο...

δωμάτιο: (φανταστείτε το κρεβατάκι με κάγκελα όμως)

Λ:Ξύπνησε το κοριτσάκι μου το όμορφο? Η πριγκίπησσά μου η μικρή? (την παίρνει αγκαλιά) Έλα κοράκλα μου να πάμε στη μαμά!

Ο Λουκάς, έχοντας στην αγκαλιά του τη μπέμπα, πηγαίνει και πάλι στην κρεβατοκάμαρα. Κάθεται στο κρεβάτι, δίπλα από τη Νόρα, και τη φιλάει απαλά στα χείλη. Τότε η μικρή βγάζει μια μικρή και χαριτωμένη φωνούλα και η Νόρα δείχνει να ξυπνάει. Ανοίγει τα μάτια της και βλέπει τις δύο μεγάλες της αγάπες μαζί.

Λ:Καλημέρα μαμά!
Ν:Καλημέρα! (φιλάει το Λουκά τρυφερά κι έπειτα τα γλυκά μαγουλάκια της μικρής) Πότε ξύπνησε το μωρό?
Λ:Τώρα, πριν λίγο!
Ν:Φέρ'τη μου λίγο!
Λ:Πάρ'την αγάπη μου! (αφήνει τη μπέμπα στην αγκαλιά της Νόρας) Εγώ όμως πρέπει να σας αφήσω!
Ν:Πού πας?
Λ:Να φτιάξω το γάλα της μικρής, μιας και πεινάει και πρωινό για μας!
Ν:Καλά, αν είναι έτσι πήγαινε! Μην αργήσεις όμως!
Λ:Θα προσπαθήσω!

Ο Λουκάς φιλάει τη Νόρα και φεύγει για την κουζίνα. Λίγο πιο μετά, επιστρέφει μ'ένα δισκό όπου βρίσκεται το πρωινό και το μπουκάλι με το γάλα της μικρής.

Ν:Ωραία! Φέρε μου όμως γρήγορα το γάλα, επειδή η μικρή μας έχει αρχίσει να διαμαρτύρεται!
Λ:Αμέσως! Ορίστε!

Ο Λουκάς δίνει το μπιμπερό στη Νόρα κι εκείνη ταΐζει την κόρη τους, ενώ ο ΛΟυκάς ταΐζει τη Νόρα. Γενικά, καταλαβαίνετε για τι καταστάσεις μιλάμε!

Λίγο αργότερα, η μπέμπα είναι στο κρεβατάκι της και παίζει με τα παιχνίδια της, ενώ η Νόρα την προσέχει. Τότε ο Λουκάς μπαίνει στο δωμάτιο και αγκαλιάζει τη γυναίκα του από πίσω. Εκείνη γυρίζει και φιλιούνται τρυφερά.

Λ:Μωράκι μου, Σάββατο είναι. Δεν πάμε καμιά βολτίτσα?
Ν:Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ! Έχει πολύ ωραία μέρα έξω!
Λ:Πού λες να πάμε?
Ν:Ξέρεις τι έχω καιρό να κάνω?
Λ:Τι?
Ν:Ένα μπάνιο στη θάλασσα μαζί με όλη την παρέα!
Λ:Μπα, δεν χόρτασες ακόμη τη θάλασσα? Σχεδόν ένα μήνα είμασταν σε διακοπές φέτος!
Ν:Το ξέρω, αλλά δεν είναι το ίδιο!
Λ:Καλά, αφού το θέλεις τόσο, δεν μπορώ να σου αρνηθώ! Έτσι κι αλλιώς, κι εμένα μου έχει λείψει όλο αυτό!
Ν:Το μωρό όμως τι θα το κάνουμε? Φοβάμαι να την πάρουμε μαζί μας!
Λ:Θα την αφήσουμε στον Ηλία, μην ανησυχείς!
Ν:Θα τον κουράσουμε όμως και θα του την φορτώσουμε!
Λ:Άλλο που δεν θέλει! Αφού της έχει τρελή αδυναμία! Σαν να είναι δικό του εγγόνι!
Ν:Ναι, αλλά...
Λ:Δεν έχει αλλά! Ετοιμαστείτε!
Ν:Εσύ δεν θα ετοιμαστείς?
Λ:Εννοείται! Όμως πρέπει πρώτα να ενημερώσω τον ταρίφα και τον άσωτο υιό (βλ. Μάνο)!
Ν:Καλά! Έλα όμως μετά να προσέχεις τη μικρή για να ετοιμαστώ εγώ!
Λ:Καλά, πήγαινε εσύ μέσα κι εγώ θα τους ενημερώσω από εδώ!
Ν:Καλά! Πάω! (τον φιλάει πεταχτά και φεύγει)

Λίγο πιο μετά, η Νόρα εμφανίζεται με το μαγιό στο δωμάτι της μικρής, όπου είναι ο Λουκάς και η μπέμπα.

Νόρα:
Ν:Εγώ είμαι έτοιμη. Πήγαινε κι εσύ Λουκάκο μου να ετοιμαστείς κι εγώ θα ντύσω τη μικρή!
Λ:Πωπωπω τι γυναικάρα έχω! Σίγουρα να πάμε στην παραλία?
Ν:Τι σχέση έχει αυτό?
Λ:Τέτοια σωματάρα μωρό μου τη λιγουρεύονται όλοι! Ποιος ξέρει ποιος μπορεί να είναι εκεί!
Ν:Άσε τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας Λουκά και πήγαινε να ετοιμαστείς!
Λ:Ό,τι πεις εσύ!

Ο Λουκάς τη φιλάει και φεύγει. Η Νόρα ντύνει τη μικρή. Λίγο πιο μετά είναι όλοι έτοιμοι.

Μπέμπα:

Ν:Τα πήραμε όλα?
Λ:Φαντάζομαι πως ναι! Δεν νομίζω πως ξεχάσαμε κάτι.
Ν:Τέλεια! Πάμε τότε! Θα μας περιμένουν.
Λ:Πάμε.

Λίγη ώρα αργότερα, η οικογένεια Βενέτη καταφθάνει στην Εδέμ, όπου τους περιμένει όλη η παρέα για να ξεκινήσουν για την παραλία.

Ε:Επιτέλους ρε παιδιά! Μας έχει φάει η ζέστη!
Νικ: Ναι! Πρώτα μας ξεσηκώνει αυτός ο ηλίθιος και μετά αργείτε κι από πάνω!
Ν:Τι να κάνουμε παιδιά? Έχουμε και μία κόρη να ετοιμάσουμε! Θέλει χρόνο!
Δ:Τέλος πάντων! Πήγαινε τώρα Νοράκι ν'αφήσεις τη μικρή στον πατέρα μου για να ξεκινήσουμε κάποτε!
Ν:Σίγουρα? Δεν θέω να τον επιβαρύνω με τη μικρή!
Δ:Σιγά καλέ! Αφού τη λατρεύει!
Μ:Και είναι μέσα και η Αγγέλα, οπότε θα τα βγάλουν πέρα οι δυο τους!
Ν:Αν είναι έτσι..
Ε:Άντε, πήγαινε!

Η Νόρα αφήνει τη μικρή μέσα και μετά ξεκινούν όλοι μαζί για την παραλία.

Όταν φτάνουν...

Λ:Τέλεια φαίνεται πάντως!
Ν:Όντως, είναι υπέροχη! (η Νόρα βγάζει το παρεό που φορούσε)
Μ:Ώπα Νοράκι, δεν μας τα'χες πει αυτά!
Νικ:Στις ομορφιές σου είσαι σήμερα!
Λ:Έλα, μαζευτείτε λιγούρια! Μακριά από τη γυναίκα μου!
Μ:Δεν κάναμε τίποτα ρε! Ένα κοπλιμέντο μόνο!
Ν:Άσ'τους αγάπη μου τώρα κι έλα να μου βάλεις λίγο αντιηλιακό!
Λ:Πωπω ρε Νόρα! Γιατί δεν τα λες πιο πριν αυτά? Θέλω να βουτήξω!
Ν:Καλά, ασ'το! Θα μου βάλει ο Μάνος. Ε Μάνο?
Μ:Εννοείται! Όλα για το Νοράκι!
Λ:Μακριά από τη γυναικα μου ρε! Έλα αγαπούλα μου να σου βάλω εγώ!
Ν:Τελείωνε όμως! Ο ήλιος καίει!
Νικ:Μέχρι να σου βάλει ο άχρηστος αντιηλιακό, εγώ θα βουτήξω!
Μ:Κι εγώ!
Δ:Περιμένετε κι εμένα ρε!

Όλοι μπαίνουν στη θάλασσα, εκτός της Εύας, του Λουκά και της Νόρας.

Βλέπουμε το Λουκά να βάζει την κρέμα στην πλάτη της Νόρας, ενώ ταυτόχρονα τη φιλάει απαλά στο λαιμό.

Ν:Ρε Λουκά, σταμάτα!
Ε:Καλά σου λέει ρε! Αηδία έχετε καταντήσει!
Λ:Μην μου την πέφτεται τώρα και οι δυο μαζί! Ξέρετε πως δεν αντέχω μακριά από την αγάπη μου για πολύ!
Ε:Δεν σ'έχουμε σε τιμωρία! Μαζί είστε!
Λ:Ναι, αλλά θέλω να τη φιλάω! Να της δείχνω την αγάπη μου και να νιώθω τη δική της!
Ν:Αγάπη μου! (φιλιούνται)
Ε:Κατάλαβα! Ό,τι και να σας πούμε εμείς, εσείς κάνετε σαν να μην ακούτε!
Ν:Είναι κακό που είμαστε αγαπημένοι? Θα ήταν καλύτερο να μαλώνουμε συνεχώς?
Ε:Εδώ που τα λέμε, δεν μου έχει λείψει καθόλου το να σας βλέπω και τους δύο στα πατώματα για τους εγωισμούς σας, οπότε συνεχίστε να φιλιέστε!
Λ:Ευχαριστούμε για την άδεια! (στρέφεται προς τη Νόρα και την ξαναφιλάει)
Ν:Πάμε όμως και στην θάλασσα! Και το βράδυ θα έχεις όσα φιλάκια θέλεις!
Λ:Όσα θέλω?
Ν:Όσα θέλεις!
Ε:Ώπα υποσχέσεις το Νοράκι!
Ν:Φιλάκια είπα Εύα μου!
Λ:Και όλα τα παρελκόμενα!
Ν:Αυτά μεταξύ μας! Πάμε όμως να κάνουμε καμιά βουτιά τώρα!
Λ:Βουτιά, ε? (με πονηρό ύφος)
Ν:Ναι, βουτιά! Προς τι αυτό το ύφος όμως?
Λ:Γι'αυτό!

Ο Λουκάς αρπάζει τη Νόρα και, παρά τις αντιστάσεις και τις φωνές της, την πετάει στη θάλασσα. Έπειτα μπαίνει και η Εύα και η ώρα περνάει ξέγνοιαστα κι ευχάριστα. Παίζουν, κολυμπάνε, κάνουν άτυπους αγώνες ταχύτητας και πράγματα που είχαν να κάνουν από τότε που ήταν στην κατασκήνωση ακόμη!

Στο ατελιέ της Δάφνης γυρίζουν αργά το απόγευμα, ξεθεωμένοι από την επίσκεψή τους στην παραλία και όσα συνεπάγονται αυτού!

Στο ατελιέ...

Δ:Μπαμπά, γυρίσαμε!
Ηλίας:Καλώς τους! Μην φωνάζετε όμως! Μόλις κοιμήθηκε η μπέμπα.
Ν:Κοιμήθηκε η μικρή?
Η:Ναι! Ήταν πολύ κουρασμένη!
Ν:Θα την ξυπνήσουμε την καημένη τώρα!
Δ:Έχω μια ιδέα! Γιατί δεν την αφήνετε εδώ το βράδυ?
Ν:Τι λες βρε Δάφνη που θα σου τη φορτώσουμε? Εκτός του ότι έχεις ήδη στο κεφάλι σου ένα παιδί, είναι και μικρή και θέλει πολλά! Να μην σε κουράζουμε!
Δ:Σιγά που μας κουράζετε! Αφού όλοι της έχουμε αδυναμία και το ξέρετε! Άσε που τώρα ο Μάριος μεγάλωσε και δεν χρειάζεται πολλή φροντίδα! Ελάτε, αφήστε την! Θα περάσουμε υπέροχα! Θα μείνετε κι εσείς λίγες ώρες μόνοι σας! Τόσο καιρό έχετε να το κάνετε αυτό!
Λ:Έχεις επιχειρήματα πάντως!
Ν:Ναι, αλλά και πάλι...
Δ:Δεν έχει αλλά! Τελείωσε! Ελάτε αύριο το πρωί να την πάρετε!
Ν:Ξέρεις τι τρώει και πότε?
Δ:Τρώει γάλα, όπως όλα τα μωρά στην ηλικία της, και τις ώρες τις ξέρω απ'έξω τόσες φορές που έχω παραστεί την ώρα που την τάιζες! Μείνει ήσυχη!
Ν:Εσύ Νικόλα, μήπως έχεις πρόβλημα?
Νικ:Εγώ? Κανένα απολύτως! Να προπονούμαστε κι εμείς σιγά-σιγά! Κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε μια κόρη!
Λ:Ορίστε δηλώσεις ο ταρίφας Δαφνούλα μου!
Δ:Δεν είναι κακή ιδέα! Τέλος πάντων! Πηγαίνετε τώρα εσείς! Τα λέμε το πρωί!
Ν:Καλά! Καληνύχτα!
Λ:Καληνύχτα παιδιά!

Η Νόρα και ο Λουκάς φεύγουν και γυρίζουν στο σπίτι τους.

Ν:Μήπως δεν έπρεπε ν'αφήσουμε το παιδί στης Δάφνης?
Λ:Σιγά βρε Νοράκι! Δεν έγινε και τίποτα για λίγες ώρες!
Ν:Ναι, αλλά μου λείπει το κοριτσάκι μας!
Λ:Κι εμένα, αλλά έτσι έχω την ευκαιρία ν'ασχοληθώ περισσότερο με το άλλο κοριτσάκι μου!
Ν:Μμμ, και ποιο είναι αυτό?
Λ:Είναι μια πανέμορφη κοκκινομάλλα που μου 'χει πάρει τα μυαλά εδώ και πάρα πολλά χρόνια!
Ν:Κάτι μου θυμίζει αυτή η περιγραφή!
Λ:Αν κοιτάξεις στον καθρέφτη θα καταλάβεις ποια εννοώ!
Ν: (χαμογελάει και τον φιλάει τρυφερά) Σ'αγαπάω!
Λ:Κι εγώ! Πάρα πολύ! Όμως μου έδωσες μια υπόσχεση στην παραλία κι ελπίζω να την κρατήσεις!
Ν:Μμμ, τι υπόσχεση? Δεν θυμάμαι!
Λ:Να σου θυμίσω εγώ τότε!

Ο Λουκάς τη φιλάει παθιασμένα, τη σηκώνει στην αγκαλιά του και την οδηγεί στην κρεβατοκάμαρα, όπου περνούν μια νύχτα πάθους, αλλά και αγάπης.

Αργότερα, αγκαλιασμένοι στο κρεβάτι...

Ν:Λουκά...
Λ:Τι είναι ψυχή μου?
Ν:Εδώ και μερικές μέρες σκέφτομαι κάτι και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου. (σοβαρό ύφος)
Λ:Τι εννοείς? Είναι κάτι κακό?
Ν:Όχι μωρό μου, αντιθέτως! Απλώς είναι σοβαρό.
Λ:Τι εννοείς?
Ν:Να, σκεφτόμουν να.. κάνω τελικά της επέμβαση!

Μέχρι εδώ γι'απόψε! Η συνέχεια άυριο!

Πωωωωωωω Εμεινα...! Ειναι τελειο...!
Το λατρεψα...! Τελικα θα κανει την επεμβαση...?
Μπραβο σου Μπραβο σου!

Νοράκι μου πραγματικά υπέροχο!Τι ωραίες σκηνές στην παραλία!Και πάντα ο Λουκάκος με το Νοράκι Ας μην κάνει την επέμβαση όμως η Νόρα!Άντε συνέχιε γ΄ρηγορα έχω αγωνία!Και πάλι μπράβο σου!

Eirina_Drakoulitsa! έγραψε:Πωωωωωωω Εμεινα...! Ειναι τελειο...!
Το λατρεψα...! Τελικα θα κανει την επεμβαση...?
Μπραβο σου Μπραβο σου!

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου σχολιάκια! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε! Ε, λέω να την κάνει την επέμβαση! Θα δείτε όμως σίγουρα το απόγευμα που θα βάλω συνέχεια!

noraloukas_feggaropetra! έγραψε:Νοράκι μου πραγματικά υπέροχο!Τι ωραίες σκηνές στην παραλία!Και πάντα ο Λουκάκος με το Νοράκι Ας μην κάνει την επέμβαση όμως η Νόρα!Άντε συνέχιε γ΄ρηγορα έχω αγωνία!Και πάλι μπράβο σου!

Χαίρομαι που σου άρεσε! Γιατί να μην την κάνει την επέμβαση το Νοράκι όμως? Για καλό είναι έτσι κι αλλιώς! Η συνέχεια το απόγευμα!